غاد غاد. [ غادد ] (ع ص ) نعت فاعلی از غدّ. || شتر طاعون زده . (منتهی الارب ). || دارای غُدهٔ. غد البعیر... اصابه الغدد و صار ذاغدهٔ فهو غادو مغدود. (اقرب الموارد). ج ، غداد. (تاج العروس ).