دأالکلب . [ ئُل ْ ک َ ] (ع اِ مرکب ) هاری . جنون سبعی . نوعی از مانیاست لکن گاهی بدخویی کند و گاهی مهربانی نماید و چاپلوسی کند همچون خوی سگان . صاحب کشاف اصطلاحات الفنون آرد: داء کلب عبارت است از جنون سبعی آنچنانی که با خشمی آمیخته ببازیچه و عبث آلوده است همچنانکه در طبیعت سگ مشاهده می گردد و به این جهت به این اسم نامیده شده است که صاحب این بیماری اخلاقش مانند اخلاق سگ شود. و بعضی گفته اند وجه تسمیه به این اسم آن است که کسی که به این بیماری مبتلا میباشد اگر دیگری را با دندان گیرد باعث قتل او میشود مانند سگ . این بیانات تمامی از بحر الجواهر است - انتهی : و خداوند داءالکلب میان این و آن (میان مانیا و سرسام گرم ) باشد. از بهر آنکه ماده ٔ علت او با خون آمیخته باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). || جوع . داءالذئب . گرسنگی . (۱)