محققان مهارت‌هاى حرکتى مختلفى را مطالعه کرده‌اند که رشد حرکتى افراد ۷ تا ۱۸ ساله را توصيف مى‌کند. اين مطالعات معمولاً معيارهاى کمّى را مورد ارزيابى قرار داده است. اندازه‌گيرى تغييرات مهارت‌هاى پايه‌اى مختلف نظير دو، پرش و پرتاب براساس سرعت، مسافت، يا دقت نشان‌دهندهٔ پيشرفت کمّى در اجراء است. محققان همچنين از آزمون‌هاى عملکرد قدرت (آويزان شدن در حالى که آرنج‌ها خميده است) و و انعطاف بدنى (نشستن و رسيدن) براى اندازه‌گيرى مقدار تغييرات در عملکرد حرکتى دوران نوجوانى و جوانى استفاده کرده‌اند.