اجراء مهارت‌هايى که مورد بحث قرار گرفت در دوران قبل از بلوغ و جوانى پيشرفت مى‌کند، ليکن بايد دانست که کميت اجراء، انعکاسى از عوامل مختلف نظير الگوهاى رشدي، اندازه و ساختمان بدن، ترکيب بدن، قدرت و هماهنگى است. تأثير اين عوامل به‌ويژه در دو انتهاى پيوستار اجراء بيشتر مشهود است (مالينا، ۱۹۸۰)؛ براى مثال يک کودک بسيار سنگين يا بسيار ضعيف در آزمون‌هاى کمّى نمرات خوبى نمى‌گيرد. در مقابل يک کودک زودرس و عضلانى امتياز خوبى خواهد گرفت. يک امتياز با رکورد کمّى به‌طور مجرد، اغلب عوامل چندى را در هم مى‌آميزد؛ براى نمونه، پرتاب براى کسب مسافت، ترکيب دو عامل نيرو و زاويهٔ پرتاب است. برخى از کودکان به‌دليل توليد نيروى کم، مهارت پرتاب را ضعيف اجراء مى‌کنند؛ در حالى که ضعف برخى ديگر از کودکان در مهارت پرتاب در نتيجهٔ داشتن زاويهٔ غير مؤثر پرتاب است. بنابراين يکى يا ترکيبى از سيستم‌هاى بدن، عوامل محيطي، يا متغيرهاى يادگيرى ممکن است علت تفاوت‌هاى فردى يا گروهى در امتياز يا رکوردهاى کمّى باشد. حتى در دوران جوانى نيز ممکن است يکى يا تعدادى از سيستم‌هاى بدن به‌عنوان کنترل‌کنندهٔ ميزان مهارتى عمل کند.
يکى از تفاوت‌هاى گروهى جالب توجه در نمرات کمّى که در يک مطالعهٔ پيمايشى مشاهده شد، يکنواختي، يا نزول نمرات دختران در اواسط دورهٔ جوانى بود در مقايسه با پسران که نمرات آنها پيشرفت نشان داد (اسپن شاد و اکرت، ۱۹۷۴). اسمول و شوتز (۱۹۹۰)، به مشارکت متغيرهاى مربوط به اندازه‌هاى بدن در تفاوت‌هاى اجراء دختران و پسران اشاره کردند. اين دو محقق، در بيش از ۲۰۰۰ دانش‌آموز کانادايي، ۹، ۱۳ و ۱۷ ساله، قد، درصد چربى بدن و ورن بدون چربى را با اجراء شش وظيفهٔ حرکتى اندازه‌گيرى کردند:
- پرش طول جفتى
- دريافت توپ در آزمون پاس ديوارى
- ۹ دقيقه دويدن
- ۱ دقيقه دراز و نشست
- آويزان شدن با آرنج‌هاى خميده
- چابکى در يک آزمون جانبى سُرخوردن
مى‌دانيد که دختران سنين ۱۴ و ۱۷ ساله دوران ماهانه را شروع کرده‌اند، قامت بزرگسالى را کسب کرده‌اند و به‌عنوان بخشى از فرآيند بلوغ مقدارى چربى به وزنشان اضافه شده است. در مقابل، پسران نيز در دوران بلوغ به‌طور قابل ملاحظه‌اى بر بافت‌هاى عضلانى آنها افزود مى‌شود. اسمول و شوتز، پسران و دختران را با توجه به جنس به شش گروه نسبى با درصد چربى کم، متوسط و زياد طبقه‌بندى کردند. درصد چربى دخترانى که در سطح چربى کم قرار داشتند از درصد چربى پسرانى که در سطح چربى زياد قرار داشتند نيز بيشتر بود. محققان مشاهده کردند که چربى زياد نقش تعيين‌کننده‌اى در اجراء مهارت‌ها توسط پسران و دختران در هر سنى دارد و چاقى موجب تفاوت‌هايى بين دختران و پسران در اجراء مهارت‌ها، به‌ويژه مهارت‌هايى که نياز به حمايت وزن بدن (نظير آويزان شدن به بارفيکس با آرنج‌هاى خميده) دارد، مى‌شود. در برخى از موارد، بافت چربى اضافى عملکرد يا اجراء را به تأخير مى‌اندازد، به‌ويژه زمانى که اين چربى‌ها به‌طور قابل ملاحظه‌اى موجب افزايش وزن شده باشد. عواملى چون بلندى قد، چربى بدن، و ورن بدون چربى نقش مهمى در تفاوت اجراء مهارت‌هاى دو و پاس ديوارى در دختران و پسران دارد. به اين ترتيب، تأثير اندازه‌هاى بدن در تفاوت‌هاى عملکردى به نوع مهارت (عمل) مربوط مى‌شود.