به تصریح کتاب: 'موضوع کتاب حاضر..., حکمت طبیعی و نظام فلسفی رازی و هدف از تالیف آن..., این که فلسفه به طور کلی و به معنای اخص کلمه یعنی حکمت طبیعی مادی؛ و این که با درک فیزیک رازی..., دیگر جایی برای متافیزیک در فلسفه ایران باقی نمیماند؛ گواه بر آن نیز حکیمان بزرگی همچون ابوریحان بیرونی و عمر خیام نیشابوری ـ هر دو پیرو 'اتمیسم' رازی ـ متافیزیک را به دور افکندند, و مساعی فکری و علمی خود را مقصور بر مطالعات طبیعی و نجوم و ریاضی کردند... و چون این فلسفه اصلا ایرانی است که رازی آن را بازیابی یا بازآفرینی و زنده کرده است؛ پس همچون حکیم فردوسی ـ در قیاس تمثیلی ـ که حماسه ملی ایران را در 'شاهنامه' احیا نموده, خصوصا نظر به وسعت ابعاد معرفت علمی و حکمی و جامعیتی که فلسفه رازیداراست, به حق میتوان آن را 'شاهنامه فلسفی' ایران نامید...' مباحث کتاب عبارتاند از: 'زمینه تاریخی', 'روش شناسی', 'معرفت شناسی', 'حکمت طبیعی', 'گیتی شناسی', 'سیرت شناسی' و جهان بینی کلی'.