مخاطبان اصلی کتاب پژوهشگران, دانشجویان و اهل حرفه معماری هستند. نویسنده با رویکردی روان شناسانه به معماری مباحث خود را طرح نموده است. آغاز کتاب به تعریف 'فضا' ـ موضوع اصلی معماری ـ اختصاص دارد. نگارنده پس از آن, خاطر نشان می کند که واقعیات جهان مادی و محدودیت های بصری انسان بر ادراک او از فضا تاثیر می گذارد. وی در مبحث بعدی, به ادراک فضاهای پر و خالی و نسبت آنها با یک دیگر, نیز تفاوت های ادراک درون و برون بنا می پردازد. جلوه های پرسپکتیو, تغییر تصاویر پرسپکتیوی در هنگام حرکت, تاثیرات ادراکی منظرهای متنوع و در عین حال وابسته به هم در شهرهای قدیمی, تفاوت ادراک بصری نمونک (ماکت) و بنای واقعی, تاثیر ثبات و بی حرکتی بنا بر معماری و ادراک, و تحقق معماری در دو قطب کارکرد و زیبایی, از دیگر مباحث این کتاب هستند که نویسنده متعاقب آن, پس از نقد نظرهای 'رابرت ونتوری' درباره پیچیدگی و تضاد, بحثی درباره نظم و تعریف آن در معماری پیش می کشد. وی در پایان این مبحث را مطرح می کند که بیان نمادین از یک سو, و کارکرد از سوی دیگر, نه اموری عارضی و اضافی, بلکه در ذات و گوهر معماری است.