'برف' رمانی است که با الهام از فرهنگ سنتی ژاپنی ها و 'هایکو' نوشته شده و نمونه بارز مینی مالیسم در ادبیات به شمار می آید. حوادث داستان در ژاپن قرن نوزدهم رخ میدهد. قهرمان داستان, 'یوکوآکی تا' پسری است که شیفته 'هایکو' و برف است. او خود را شاعر برف میخواند. سروده های او به گفته ملک الشعرای دربار ژاپن زیباترین اشعار از زمان شعرای بزرگ کلاسیک هایکو است که؛ اما به طرز نا امید کننده ای سپید و دست نیافتنی هستند. وی به یوکو توصیه می کند برای آموختن هنر رنگ ها نزد بزرگ ترین نقاش ژاپن که فردی نابینا است برود. این شروع ماجرایی حیرت انگیز و سفری در زمان و مکان است که او را به آموختن راز رنگ ها و معمای اعجاب انگیز عشق رهنمون میسازد.