در این گزارش, به منظور سنجش باورهای دینی و نگرش اجتماعی, ابتدا 'سکولاریسم' در سه عرصه فردی, میان فردی و سطح نهادی, و کلان اجتماعی و سیاسی از یک دیگر تفکیک شده و پس از تحقیق و آمارگیری, این یافتهها به دست آمده است: 1 ـ در سطح فردی گرایشهای دینی, نیرومند, و وسعت و گستره آن در خور توجه است. 2 ـ اطلاعات طولی حاکی از آن است که به تدریج بر تعداد کسانی که کمتر رفتارها و فرایض دینی خود را انجام میدهند افزوده میشود. 3 ـ در میان رفتارها و انجام واجبات دینی, آن دسته از فرایض که جنبه فردی و خصوصی دارد به مراتب وضع قابل قبولتری در مقایسه با فرایض جمعی دینی مانند نماز جماعت و نماز جمعه دارد. اطلاعات طولی در این زمینه نشانگر افت تدریجی مشارکت مردم در رفتارهای جمعی دینی است. 4 ـ جامعه ایرانی در باب درک الگوی دینداری ـ دین داری مناسکی یا غیر مناسکی ـ یک جامعه دو قطبی است. 5 ـ در سطح میان فردی سکولاریسم در حدود قابل توجهی مشاهده میشود. گویا مردم کمتر در حوزه میان فردی دین را داور ارتباطات اجتماعی و میان فردی خود قرار میدهند. 6 ـ در سطح اجتماعی و سیاسی, ایده جدایی دین و سیاست جامعه ایرانی را در یک فضای دو قطبی قرار میدهد. مردان بیش از زنان و گروههای تحصیل کرده بیش از سایر گروههای تحصیلی با ایده سکولاریسم همراهی میکنند. 7 ـ گرایشهای سکولار متغیر اثر گذاری و تعیین گرایشهای اجتماعی و سیاسی و فرهنگی پاسخگویان است.