کتاب ترجمهای است از چند سخنرانی 'خورخه لوئیس بورخس 'شاعر و نویسنده آرژانتینی, که بورخس در آن به نوعی عقاید خود را درباره شعر و گاه رمان آشکار کرده است .وی در این گفتارها به سرودههای چند شاعر اشاره نموده برخی مفاهیم و تفکر زیبایی شناختی آنها را یادآور میشود' .هنر شعر', 'معماری شعر', 'استعاره', 'قصهگویی', 'موسیقی کلام و ترجمه', 'تفکر و شعر 'و 'معتقدات شاعر 'مباحث اصلی کتاب هستند .برای نمونه, بورخس مطالبی از این دست را مطرح میسازد' :هر وقت غرق مطالعه کتابهای زیبایی شناسی شدهام, احساس ناخوشایندی به من دست داده است که دارم آثار ستاره شناسانی را میخوانم که هرگز به ستاره نگاه نکردهاند .منظورم این است که آنها درباره شعر به گونهای مینوشتند که انگار شعر وظیفه است, نه آنچه واقعا هست :هیجان و لذت .برای نمونه, با احترام و توجه بسیار, کتاب 'بندتو کروچه 'را درباره زیبایی شناسی خواندهام و این تعریف به دستم آمده است که شعر و زبان 'بیان 'است .باری اگر منظورمان بیان چیزی باشد, در این صورت باز در مسئله قدیمی شکل و محتوا لنگر میاندازیم و اگر در مورد بیان هیچ چیز خاصی فکر نکنیم, این تعریف, چیزی به ما نمیدهد . بنابراین, این تعریف را میبوسیم و کنار میگذاریم و بعد سراغ زندگی میرویم و زندگی, من مطمئن هستم, از شعر ساخته شده است .شعر غریبه نیست ـ شعر ... گوشهای در حال کمین است .هر لحظه ممکن است ما را غافلگیر کند .'