کتاب حاضر در دو بخش، جنبههای اندیشهی تاریخی 'هگل' را به تفصیل، دربر میگیرد. به تصریح نگارنده: 'بخشبندی تاریخ نویسی به سه شیوهی تاریخ دست اول، تاریخ اندیشیده، و تاریخ فلسفی و تکیه بر دو شیوهی اخیر خاصه تاکید بر تاریخ فلسفی، از هیچ یک از جنبههای قومی غفلت نورزیدن و همه چیز را در پرتو کلیت دیدن، شیوهی نگرش یگانهای است که با هگل به ظهور میرسد. همین تاریخ اندیشی، هگل را بر آن میدارد که برای تاریخ، غایتی قایل شود و طبعا آغاز و فرجامی برای آن در نظر بگیرد. با این همه، دستاورد سترگ هگل در این زمینه، نه قول به پایان تاریخ، بلکه باور به دخالت فعال عقل در تاریخ و هدایت عقلانی تاریخ است. فلسفهی تاریخ 'هگل' این است که تاریخ همانا پیشرفت آگاهی به سوی آزادی و آگاهی به سوی تحقق آزادی است'.