کتاب حاضر برگرفته از پژوهشی دربارهی طرز تلقی و نگرش مطبوعات مستقل، محافظهکار و اصلاحطلب نسبت به آزادی مطبوعات در جامعهی ایران بین سالهای 1376 تا 1382، است که طی آن سیر تاریخی آزادی مطبوعات در ایران بررسی میشود. به نظر نگارنده 'برای نگرشی نسبتا جامع نسبت به وضعیت آزادی مطبوعات در ایران، دوره بندی تاریخی اجتنابناپذیر است، زیرا تاریخ ایران نشانگر فراز و فرودهای بسیاری در قلمرو آزادی است که یکی از تبعات آن تحدید یا گشایش فضای مطبوعات است به همین دلیل دوران انقلاب مشروطه که برای اهل قلم آرزوهای بزرگی چون صدور فرمان مشروطه، نظام پارلمانی، تصویب قانون اساسی، صدور اولین فرمان آزادی بیان، لغو سانسور و ممیزی رسمی، لغو لزوم اخذ مجوز برای انتشار مطبوعات و اولین قانون مطبوعات را جامعهی عمل پوشاند، به سه دوره تاریخی تقسیم میشود'.