کتاب حاضر، مشتمل بر سه کتاب مستقل، 'پل ریکور'، ـ فیلسوف هرمنوتیک دوران معاصر ـ است. دل مشغولی تمامی آثار این اندیشمند فهم هستی از دریچهی تازه، یعنی از دریچهی تاویل متن، او را به پیجویی مناسبات ساختار و معنا و روابط پیچیدهی میان این دو سوق داده است. نگاه فلسفی به نقاط تلاقی و تماس ادبیات فلسفه، تحلیل امکانات و ظرفیتهای حکایت از رهگذر تامل در باب مقولهی زمان و کاوش در باب نوآوری معنا شناختی به مدد استعاره، شاکلههای اساسی این اثر... را شکل داده است. کتاب حاضر نظریهی راویانگی را که در قسمت 'زمان و حکایت' ارائه شده است، این بار نه در عرصهی حکایت تاریخی که در عرصهی حکایت تخیلی مطرح میکند. تجزیه و تحلیل پیکربندی زمان در حکایت تخیلی و از طریق آن، موضوع اصلی این کتاب است و با پیگیری تغییرات گذشته و اخیر و عملیات پیرنگ سازی به سه مقوله پرداخته: الگوهای منطق حکایت که در مکاتب مختلف ساختارگرایی ارائه شده است. بازی با زمان و بحثی که دیالکتیک ارتباط کلامی و گزاره میگشاید، راهیابی اثر داستانی به دنیاهای تخیلیای که در آن، زمان خود هدف اصلی است'.