مجموعهی 'پایان'، سه داستان پیوسته است به قلم 'ساموئل بکت'. قصهی اول این مجموعه سالها پیش، با ترجمهی 'ابوالحسن نجفی' به چاپ رسیده است؛ اما دو قصهی بعدی، 'مسکن'، و 'پایان' برای اولین بار به فارسی درآمده است. در این قصهها، مثل نوشتههای دیگر بکت، از پیرنگ داستانی کلاسیک خبری نیست. داستانها، دربارهی آدم علیل و طرد شدهای است که جدا از جماعت، در انزوا، گوشههای پنهان ذهنش را روایت میکند؛ اما قصهها، در عین سادگی، و با کمترین کنش ممکن، از کشش و جذابیت خاص، و طنزی محسوس برخوردار است.