'کتاب شامل سه بخش است: نوشتار نخست، پس از پیشگفتار، پژوهشی است دربارهی 'عرفان یهود و قبالا'؛ 'نوشتار دوم، برگردان فصلی است با عنوان: 'General chracteristics of gewish mysticism' که از کتاب پروفسور 'شولم' انتخاب شده؛ و نوشتار سوم چکیدهی ترجمهی دو فصل از کتاب 'راهیابی به آیین سیر و سلوک [الهدایه الی فرائض القلوب] (1907 - 1912) تالیف 'ابن باقودا' است'. 'قبالا Kabbalah، متعارفترین اصطلاح سنتی به کار رفته برای آموزههای رازورانهی یهودیت و عرفان یهود، به ویژه عرفان برآمده از سدههای میانه تا کنون، میباشد. واژهی قبالا به مفهومی گستردهتر، به تمامی جریانهای پیآیند رازورانهی یهودیت اشاره دارد که از پایان دورهی معبد دوم پرورش یافته و سامان پویای تاریخ یهودیت شده است. قبالا پدیدهای یگانه است و نبایستی آن را همسان با مفهوم 'عرفان' در تاریخ دین انگاشت. در واقع قبالا عرفان هست؛ اما همزمان، دربرگیرندهی دو مفهوم و معنای 'رازوری = نگرش اشراقی' و 'یزدان شناسی' است'.