در این مجموعه چند غزل, همچنین اشعاری به سبک نو گرد آمده است .این اشعار ذیل دو دفتر با این عناوین تدوین شده است :((تاول بلندترین فریاد سوختن است)) و ((و پای من که قلم شد نوشت برگردیم)) .عناوین برخی سرودهها عبارتاند از :((گاهی اتفاق)), ((ترس پدربزرگم که ریخت)), ((باران تو بودی و من)), ((یادت هست گفته بودم)), ((مدادم را میتراشم)), ((دارم با خودم حرف میزنم)) و ((در سفرهای که وسعت نان جا نمیشود)) :در سفرهای که وسعت نان جا نمیشود/ تعبیر خوابهای تو معنا نمیشود/ حوای من ز خوشه گندم که بگذری/ شیطان دوباره گرد تو پیدا نمیشود/ بیراهههای راه تو را راه رفتهام/ این پای راه راه دگر پا نمیشود/ ....