در شماره پنجم از مجموعه 'نویسندگان قرن بیستم فرانسه', علاوه بر معرفی 'مارسل پروست', آثار و اندشههای او بررسی میشود .پروست در دهم ژوئیه 1871در 'اوتوی', حومه مرفه پاریس, در زمانی که فرانسه هنوز از ضربه شکست از آلمانیها در جنگ پروس به خود نیامده بود .مهمترین اثر او در 'جست و جوی زمان از دست رفته 'است .مضامین اصلی این رمان عبارتاند از :عشق و حسادت, خاطره, زمان, تداوم, تحول سرشت انسان, مسئله مرگ, و ادامه زندگی در شکل تازهای از وجود نکتهای که باید بدان توجه کرد این است که پروست پایبند روان شناسی عشق است, نه جنبههای فیزیکی عشق . از نظر پروست, مرگ عشق تنها یک علت دارد و آن جدایی دو دلداده است .به نظر میرسد که به عقیده پروست, حافظه فرد را میتوان در چیزهایی نشان گرفت که معمولا در پیرامون او یافت میشوند .از نظر پروست, هنر واقعگرا هرگز نمیتواند چیزی بیش از ضبط آن باشد که چشم میبیند و ذهن درمییابد . هنر واقعی در جست و جوی حقیقت زندهای است که در درون هر یک از ما جای دارد .اما بر اکثر ما پنهان است ;چون نمیکوشیم آن را کشف کنیم .