این نوشتار, شرحی است دربارهی اصالت روح و ایدئالیسم عینی در فلسفهی دکارت (اعم از قضیهی کوجیتو و لوازم فلسفی آن, تصورات فطری, نظریهی نموداری معرفت, وگوهر ایدئالیسم دکارتی). گفتنی است دکارت فلسفهی خود را بر پایهی سه اصل 'نفس', 'ماده' و 'خدا' تنظیم کرد.'ابتدا با اصل: 'میاندیشم, پس هستم' به دنبال اثبات نفس برآمده و اندیشه را اصلیترین عامل بر اثبات وجود خدا دانسته, سپس به دنبال اثبات عالم خارج برآمده و در نهایت با اثبات وجود خداوندی عالم و غیر فریبکار فلسفهی خود را به کمال رسانیده است. مهمترین ویژگی فلسفهی وی اصالت روح, ذهن و یا نفس است که پایه و اساس فلسفه دکارت را تشکیل میدهد. نکتهی دیگر در فلسفهی وی, مقدمهچینی و پایهگذاری حرکتهایی در فلسفهی آن زمان اروپا, از جمله ایدئالیسم است'.