کتاب حاضر با شرح سابقه برنامهریزی منطقهای در ایران طی سالهای 1327ـ 1356 آغاز شده در پی آن دورنمایی از محورهای توسعه, چگونگی استقرار جمعیت, نحوه ارتباط نقاط شهری و روستایی و فعالیت سازمانها به دست داده میشود . در ادامه با ذکر نمونههایی سابقه برنامهریزی عمرانی در ایران مورد توجه قرار گرفته و به روند پیشرفت و تغییرات آن اشاره میشود .صفحات پایانی کتاب به بحث و بررسی مفهوم طرحریزی کالبدی اختصاص یافته است .