در آغاز کتاب, ابتدا مفهوم ساخت و ساختگرایی در شهر سازی مشخص شده; سپس نظریه ساخت اصلی شهر همراه با دیدگاه هر یک از نظریه پردازان آن تبیین گردیده است. در فصل سوم معیارهایی در خصوص ساخت اصلی شهر عرضه میشود. در فصل چهارم ساخت شهرهای سنتی ایران و اجزا و عناصر اصلی آن بررسی میگردد. فصل پنجم شامل تجزیه و تحلیل ساخت اصلی شهر شیراز است. برای نمونه نویسنده تصریح میکند: نتیجه ای که از بررسی پایداری اجزا و عناصر شهر شیراز از ابتدای شکل گیری تاکنون حاصل شد این است که برخی عناصر مذهبی, تجاری, آموزشی, فرهنگی و تفریحی, شبکه های آمد و شد و فضاهای شهری در زمره پایدارترین عناصر شهر قرار گرفته اند. این عناصر و فضاها هم کالبد خود را حفظ نموده اند و هم به فعالیت خود ادامه میدهند. در شهر شیراز عناصر و فضاهایی مانند شاه چراغ, بازار, مدرسه خان, مدرسه منصوریه, حافظ, سعدی, باغ ارم, باغ دلگشا, باغ عفیف آباد و دسترسی های اصلی منطبق بر راههای خروجی و ورودی به شهر که پنج دسترسی عمده هستند از پایدارترین اجزا, عناصر و فضاهای شهر محسوب میگردند.