((شورای واتیکان دو)) که به ابتکار پاپ جان بیست و سوم در فاصله سالهای 1962تا 1965تشکیل شد, جلوهای است از ژرفنای کلیسای کاتولیک که نمیخواست پیوند خویش را با واقعیات زمانه بگسلد و تلاشی است برای گذار از مرحله سکون و رسیدن به مرحله پویایی تحت لوای ((امروزی شدن)) .در این نوشتار, چکیدهای از تحولات فرهنگی, اجتماعی, ایمانی و کلامی با نقد و تحلیل به طبع رسیده است . عناوین برخی فصلها عبارتاند از :((اهمیت شورای واتیکان دو)), ((روند تشکیل شورا)), ((درام مدرنیسم)), ((چرا کلیسا از نواندیشی دوری میجست)), ((قانون ارشادی کلیسا در جهان مدرن)), ((مبحث اقتدار در کلیسا)), ((پایه اقتدار کلیسا)), ((مفهوم عینیگرای سنت)) و ((کلیسا و غیر کاتولیکها)) .