این نوشتار شرحی است بر 161 بیت از قصیده برده اثر 'علی بن حسن زوارهای' (قرن هفتم) که 'ابتدا شارح, معانی بعضی لغات قصیده را بیان میکند, سپس شروع به تجزیه و ترکیب با عنوان 'اعراب و حاصل المعنی' و پس از آن معنای فارسی شعر را به زبانی ساده بیان میکند'. قصیده برده در مدحت و منقبت حضرت محمد (ص) و حالات و معجزات وی سروده شده است.