در این نمایشنامه کوتاه, اضطراب و نگرانی زنی که کارگر کارخانه است به تصویر کشیده شده است .آرامش از این زن حتی در محیط خانه نیز سلب شده, زیرا او دایم, از کارخانه و وضعیت آن سخن میگوید, از محیط ناامنی که دیگر به گونه 'چند ملیتی 'اداره میشود و هر روز وضعیت کار دشوارتر میگردد .او بچهای ندارد از این رو, عروسکی را بچه خود به حساب میآورد ; با او گفت و گو میکند و به ظاهر تمام کارهای مربوط به بچه را ـ اعم از شست و شو, شیر دادن, مراقبت و به مهد سپردن ـ انجام میدهد .