لرها تيرهاى ايرانى هستند که در جنوبغربى ايران بهسر مىبرند و به چهار شعبه لرهاى خاص (ساکنين لرستان فعلى و پشتکوه)، ممسني، کهکيلويه و بختيارى تقسيم مىشوند. مانند اکراد، وجه مشترک بين لرها زبان آنها است. صفت اختصاصى گويش لرى بيانگر آن است که اين منطقه اصولاً تحت تأثير ايرانيان پارسى (زبان) قرار گرفته است نه مادها.
اقوام بومى که پيش از آمدن آرياها در اين سرزمين مىزيسته با هنگام کوچ ايرانيان از ميان رفتهاند و يا اينکه ايرانى شدهاند.