کسب مهارت گزارشنويسى علمى يا فني، با مطالعه و ممارست امکانپذير است. البته داشتن دانش و تجربه فني، لازم اما کافى نيست. فرد بايد بتواند از جمله در موارد زير مهارت لازم را بدست آورد:
- تشخيص صورت، نوع، کميت و محتواى گزارش
- جمعآوري، انتخاب، ردهبندي، تحليل و تفسير دادهها
- داشتن دقت در مشاهده، مطالعه، آزمايش، بررسي، شنيدن و ...
- داشتن دقت، صراحت منطقمندى و انسجام در انديشيدن و نوشتن به هنگام توليد نوشتار
- انتقال ايده بطور کامل، دقيق، مناسب، روشن و صريح
- برقرارى ارتباط درست نوشتارى و استفاده درست از امکانات آن
- توليد گزارش براساس تجربه فردي، مشاهدات، داورىهاى منطقى و مستدل و مطالعات و بررسىها
- دستيابى به جواب يا جوابهاى ممکن يک مشکل علمى يا فنى از طريق نتيجهگيرى درست
- ارزيابى نتايج بدستآمده
- آمادهسازى گزارش جهت ارائه
افزودن بر اين مهارتها، گزارشنويس بايد قبل از شروع به نوشتن، سؤالات اساسى زير را مطرح کرده، پاسخ روشن و درست هريک را بدست آورد:
- موضوع گزارش چيست؟
- هدف از تنظيم گزارش چيست؟
- چرا چنين گزارشى خواسته شده است؟
- چرا مرا مأمور نوشتن آن کردهاند؟
- در چه وضع زمانى نوشتن گزارش درخواست شده است؟
- چه کسانى ( کسانى ) آن را مىخوانند؟
- خواننده چه مىداند؟
- خواننده چه مىخواهد بداند؟
- من مىخواهم که خواننده چه بداند؟
- آيا بين پاسخ دو سؤال قبل تفاوت مهمى وجود دارد؟
- گزارش چگونه مورد استفاده قرار مىگيرد؟
- خوانندگان به چه پيش دانستههايى براى درک گزارش نياز دارند؟
- چه جنبههايى از گزارش براى گزارشگيرنده بيشتر اهميت دارد؟
و سؤالاتى از اين دست...
براى نوشتن گزارشى دقيق، صحيح، مستدل، منطقى و با قابليت اطمينان بالا، گزارشنويس بايد پاسخ اين سؤالات را به روشني، درستى و صادقانه بدست آورد.