جمعيت پاکستان در ۱۹۹۹، ۱۳۴ ميليون نفر تخمين زده مى‌شود. جمعيت اين کشور در زمان استقلال (۱۹۴۷) حدود ۵/۳۲ ميليون نفر بود. براساس سرشمارى سال ۱۹۹۸ جمعيت اين کشور به ۱۳۰،۵۷۹،۵۷۱ نفر رسيد که از اين تعداد ۶۲،۸۴۰،۱۳۷ نفر مرد و ۶۲،۷۳۹،۴۳۴ نفر زن بودند. (تراکم جمعيت در نيمه سال ۱۹۹۹ در هر کيلومتر مربع ۱۶۹ نفر بوده است). از اين تعداد جمعيت به ترتيب: ۶،۵۱۰،۰۰۰ نفر در ايالت بلوچستان، ۱۷،۵۵۵،۰۰۰ نفر در ايالت سرحد شمال غربي، ۷۲،۵۸۵،۰۰۰ نفر در ايالت سند، ۳،۱۳۸،۰۰۰ نفر در مناطق قبيله‌اى و ۷۹۹،۰۰۰ نفر در اسلام‌آباد اقامت دارند. به رغم رشد قابل ملاحظهٔ شهرنشينى هنوز بيش از ۷۰ درصد جمعيت اين کشور روستانشين هستند.


The Europa World Year Book 2000, Vol. II.Europa Publications Limited, London,2000,P:2829.


وزير تنظيم خانواده پاکستان جمعيت اين کشور را در آوريل ۱۹۹۵، ۱۳۸ ميليون نفر اعلام کرد. در حال حاضر ۷۴ درصد کاملاً بى‌سواد هستند و بيش از ۳۰ درصد جمعيت پايين‌تر از خط فقر قرار دارند. تخمين زده مى‌شود جمعيت اين کشور در سال ۲۰۵۰ ميلادى با ۳۸۱ ميليون نفر پس از هند و چين قرار گرفته و پاکستان سومين کشور پرجمعيت جهان بشود.

رشد جمعيت

نرخ رشد جمعيت که در ۱۹۴۱، ۸۵/۱ درصد بود، در ۷۳-۱۹۷۲ به ۶۹/۳ در صد افزايش يافت، پس از آن کاهش يافت و در سال ۱۹۹۵ به ۹/۲ درصد رسيد.


ميزان تولد که در ۱۹۴۱،۴۵در هر هزار نفر بود به ۶/۴۰ در هزار نفر در ۱۹۹۰ رسيد و در ۱۹۹۵ به ۴/۳۹ در هزار رسيد. ميزان مرگ در ۱۹۴۱، ۲/۳۱ در هزار نفر بود. اين ميزان به ۶/۱۰ در ۱۹۹۰ کاهش يافت و در ۱۹۹۵ به ۱/۹ در هزار نفر کاهش يافت.


کاهش ميزان مرگ و مير و افزايش تولد موجب شده رشد جمعيت سريع‌تر گردد


Ibid.,P.2829.and Economic Survey 1994-95,Government of Pakistan, Islamabad, P:95.


اين کشور داراى جمعيت جوانى است. در حدود ۴۶ درصد از جمعيت زير ۱۵ سال هستند و تعداد زنان بيشتر و اين موضوع باعث افزايش جمعيت در سال‌هاى آينده مى‌شود.


خانم دکتر نفيس صديق، مدير اجرايى صندوق بين‌المللى تنظيم خانواده در يک کنفرانس مطبوعاتى در اواخر ۱۹۹۵ در اسلام آباد گفت: نرخ رشد جمعيت در پاکستان سه درصد است. اين کشور بالاترين نرخ رشد را در ميان کشورهاى آسيا داراست. وى عدم آگاهى عمومى نسبت به رعايت برنامه‌هاى تنظيم خانواده را در پاکستان مورد اشاره قرار داد و افزود به دليل عدم وجود سازمان‌ها و مراکز مشخص، مشکلات اجرائى اين برنامه مضاعف شده است. مشکلات ناشى از افزايش سريع و بى‌رويه جمعيت علاوه بر ايجاد مشکلات بهداشتى و آموزشي، امنيت اجتماعى مردم را به خطر انداخته و سبب مى‌شود بسيارى از مردم از حقوق اوليه انسانى و اجتماعى بى‌بهره بمانند.


مدير اجرائى صندوق بين‌المللى تنظيم خانواده گفت: اين صندوق در ۱۹۹۴، ۲/۴ ميليون دلار براى اجراِ برنامه‌هاى تنظيم خانواده به پاکستان کمک کرده است و اين رقم در ۱۹۹۵ به شش ميليون افزايش يافته است.

سابقه تاريخى تشکيل جمعيت

از زمان‌هاى بسيار قديم جنوب آسيا مهاجرين از شمال شرقى و شمالى غربى را به‌خود جذب کرده است. از هزاران سال پيش مردم گوناگون در اين منطقه سکنى گزيده و با جمعيت محلى آن در آميخته‌اند. اين مردم شامل: دراويدين‌ها، (Dravidian) آريايى‌ها، يونانى‌ها، ترک‌ها، فارس‌ها، افغانى‌ها، عرب‌ها و مغول‌ها هستند. گرچه نژاد برتر در پاکستان هند و آريايى است، بعضى مردم در منطقه کلات (Kalat) نشانه‌هائى از دراويدين‌ها دارند. بلوچ‌ها و پتان‌ها آميخته‌اى از ترک‌ها و ايرانى‌ها، دو شاخه مهم آريايى‌ها، هستند.


گروه‌هاى قومى و نژادى مختلف به لحاظ داشتن دين مشترک اسلام دراين منطقه گرد آمده و کشور پاکستان را تأسيس نمودند.