نظر به اينکه تنها وجود ستاد فرماندهى کميته‌هاى گارد ملى با توجه به افزايش واحد و يگان‌هاى نظامى در ساختار ارتش کفايت نمى‌کرد، لذا برحسب نياز و ضرورت ستاد مشترک نيروهاى مسلح ارتش کرواسى در تاريخ ۲۱/۹/۱۹۹۱ با هدف تحت پوشش قرار دادن کليه واحد و يگان‌هاى نظامى در دموکراسى تشکيل و بدين ترتيب ژنرال Anton Tus و ژنرال Stipetic به ترتيب رياست و معاونت آن را به‌عهده گرفتند.


در خلال عقب‌نشينى ارتش يوگسلاوى از خاک کرواسى (۱۹۹۱)، دستور محاصره کليه پادگان‌ها در خاک کرواسى صادر و در اين راستا تعداد ۲۰۰ تانک، بيش از ۱۵۰ زره پوش، بيش از ۴۰۰ قبضه توپ کاليبر بالاى ۱۰۰ ميلى‌مترى توسط ارتش کرواسى به غنيمت گرفته شده و از اين رو ستاد مشترک نيروهاى مسلح ارتش کرواسى با هماهنگى واحدهاى عملياتى هم‌زمان اقدام به تشکيل بخش‌هاى مختلف نظامى در ارتش نمودند و در اين خصوص واحدهاى رزمى دريائي، هوائى - پدافندى و واحدهاى عمليات ويژه سازماندهى و نسبت به توسعه آن تاکنون سعى و تلاش فراوانى صورت گرفته است.


در راستاى تشکيل بخش‌هاى مختلف نظامي، ارتش کرواسى در پايان جنگ ۱۹۹۱ با ۲۰۰ هزار نيروى نظامى مسلح در ۶۴ تيپ زميني، دريائى و هوائى و ۳۵ هزار نيروى ويژه وزارت کشور امنيت درون مرزى و برون مرزى کشور را در اختيار گرفت.

کادر فرماندهى

کادر فرماندهى ارتش کرواسى در خلال جنگ شامل سه گروه بوده است:


۱. اعضاء حزب HDZ (جامعه دمکراتيک کرواسي)

۲. افسران ارتش يوگسلاوى سابق

۳. نيروهاى مليشيا (مردمي)


از زمان شکل‌گيرى هسته‌هاى دفاعى مردمى تا تابستان سال ۱۹۹۱ کادر فرماندهى نيروها به‌عهده حزب HDZ قرار داشت و در خلال سازماندهى ارتش کرواسى در زمان جنگ، فرماندهى نيروها به‌عهده متخصصين نظامى درآمد و همزمان با توسعه و پيشرفت ارتش کرواسي، کادرهاى متخصص و کارآموز نظامى با تجارب شش ماهه جنگ در بين هسته‌هاى مقاومت مردمى تربيت شده و از سوى ديگر نيز پيوستن ۱۸۰۰ افسر و ۵۰۰ درجه‌دار ارتش يوگسلاوى به ارتش کرواسى باعث گرديد تا ارتش کرواسى قادر به سازماندهى واحدهاى رزمى دريائى - هوائى گردد. همچنين حضور اين چنين نيروهاى متخصص نظامى در کادر فرماندهى باعث شد تا اولين مرکز آموزش نظامى در ارتش در ماه‌هاى اکتبر و نوامبر ۱۹۹۱ تأسيس گردد. هم اکنون اين مراکز با هدف آموزش کادرهاى نظامى کلاس‌هائى را جهت آموزش افسران، درجه‌داران و سربازان برگزار مى‌نمايد.

استراتژى پيشرفت و توسعه ارتش در به‌کارگيرى نيروهاى مردمى

نظر به اشغال يک چهارم خاک کرواسى توسط صرب‌هاى اين کشور در چهار سال اول استقلال، يکى از اهداف مهم و استراتژيک ارتش تبديل واحدهاى بسيج به واحدهاى ضربتى است (که نمود آن در عمليات آزادسازى بخش اسلاونياى غربى عينيت يافت). قابليت ارتش کرواسى در بسيج ۴۰۰ هزار نفر در زمان جنگ ۸ تا ۱۰% کل ساکنين کشور) گواه اين مدعا است. يکى ديگر از اهداف استراتژيک تأمين سلاح‌هاى مورد نياز اين نيروها (بسيج عمومي) بوده و در اين راستا ارتش کرواسى براى تجهيز اين تعداد نيرو نياز به سلاح‌هاى زير دارد:


- ۵۰۰ تانک
- ۸۰۰ نفربر زرهي
- ۱۰۰۰ قبضه توپ با کاليبر بالاى ۱۰۰ ميلى‌متري
- سلاح‌هاى مدرن ضدهوائي
- سلاح‌هاى مدرن ضد تانک
- سيستم راکت‌هاى زمين به زمين با برد کوتاه و متوسط
- ۱۵۰ هواپيما و هلى‌کوپتر شکاري
- ۳۰ تا ۴۰ کشتى جنگي


ارتش کرواسى براى تحقق برنامه استفاده صحيح از نيروهاى بسيج ۵ تا ۶% از درآمد ملى را صرف خريد سلاح نموده است.