هلند يکى از پيشرفته‌ترين کشورهاى صنعتى جهان به‌شمار مى‌آيد. در عصر کنوني، اين کشور موفق شد از يک کشور مبتنى‌ بر اقتصاد کشاورزى - تجاري، به يک کشور مدرن کشاورزى - صنعتى تبديل شود و بر بسيارى از کشورهاى اروپايى پيشى گيرد.


هلند در حال حاضر از معدود کشورهايى است که به‌سبب رونق روزافزون صنايع و کشاورزى با مازاد تراز پرداخت‌ها مواجه است. به بيان ديگر، توليدات صنعتى هلند به‌گونه‌اى است که آن را به يک کشور فوق‌‌صنعتى مبدل کرده است. توليدات صنعتى اين کشور چون: صنايع شيميايي، فلزي، ماشين‌سازى و حمل‌ونقل، لاستيک، بافندگي، کاغذ و چوب، صنايع غذايى و صنايع مهندسى (الکترونيک و برق) از درجه بالاى مهارت فنى و تکنولوژى برخوردار بوده و در بسيارى از موارد، از متوسط کيفيت جهانى بالاتر است. يکى از مهمترين عواملى که تغيير ساختار صنايع را سبب گرديد، الگوى جديد تقاضا و توسعه تکنولوژيک بود. در اين کشور نيز به‌سان ديگر کشورهاى صنعتي، روز‌به‌روز از اهميت صنايع متکى به مواد خام و کالاهاى نيم‌ساخته وارداتى کاسته مى‌شود و در مقابل بر اهميت صنايع متکى به تکنولوژى پيشرفته به‌طور مداوم افزوده مى‌گردد، و چون اقتصاد هلند اتکاء به صادرات و بازارهاى خارجى دارد، هر تحولى در عرصه بين‌المللى اثرات مشهودى را بر فعاليت شرکت‌هاى صنعتى اين کشور مى‌گذارد که از آن جمله مى‌توان اثرات رکود اقتصادى نسبى سال‌هاى بعد از ۱۹۸۶ ميلادى را نام برد. از سوى ديگر به ‌واسطه گسترش روزافزون کاربرد تکنولوژى در صنايع، هرچند شاخص توليدات صنايع رو به افزايش داشته است، اما نسبت به شاغلان در اين بخش کاهش يافته است.


در سال‌هاى دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ ميلادي، دولت هلند سياست‌هاى متعددى را به‌منظور افزايش قدرت رقابتى صنايع کشور به‌اجرا گذارد که اين سياست‌ها عمدتاً مبتنى‌بر پرداخت سوبسيد و وام‌هاى کم‌بهره در دهه ۷۰ و نيمه اول دهه ۸۰ و نيز سيستم معافيت مالياتى براى سرمايه‌گذارى‌هاى جديد بوده است. فزون‌بر آن، اوايل دهه ۱۹۸۰، شرکت پروژه‌هاى صنعتى (Company for Industrial Projects) توسط دولت تأسيس گرديد که هدف آن ايجاد تحرک در صنايع، به‌وسيله کاهش ريسک در سرمايه‌گذارى‌هاى کوتاه‌مدت بود.


در دهه هشتاد، با بهبود توليد انرژى توسط نيروگاه‌هاى حرارتى و اتمي، بويژه از سال ۱۹۸۳، توليدات صنعتى به‌ميزان ۸/۳ درصد در سال ۱۹۸۵ افزايش يافت اما بلافاصله در سال بعد کاهش يافته و به ۸/۱ درصد و در سال ۱۹۸۷ به يک درصد رسيد که دليل آن رکود اقتصادى سال‌هاى ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ بوده است. البته در دو سال بعد، رشد توليدات صنايع رو به فزونى گذاشت و به ۷/۴ درصد در سال ۱۹۸۸ و ۴ درصد در سال ۱۹۸۹ رسيد. بيشترين رشد توليد طى سال‌هاى اخير، در صنايع لاستيک‌سازي، شيميايي، کاغذسازى و نوشابه‌سازى بوده است.


شاخص توليدات صنايع اساسى اين کشور طى سال‌هاى ۱۹۸۹ الى ۱۹۹۰ از ۱۱۶ به ۱۱۹ افزايش داشته است و اين افزايش مربوط به کليه رشته‌هاى صنايع به‌جز توليد مواد اوليه ساختمانى بوده است. بيشترين افزايش توليد به‌ترتيب در صنايع لاستيک و پلاستيک، صنايع کاغذ و چوب و توليدات فلزى شامل ماشين‌سازى و تجهيزات حمل‌ونقل و صنايع غذايى و نوشيدنى‌ها بوده است.


پيروى از اهداف توليد بيشتر با کارآيى بالاتر، سود شرکت‌ها را افزايش چشمگيرى داد و اين موضوع موجب رشد بيشتر سرمايه‌گذارى‌هاى ثابت گرديد.

جدول سرمايه‌گذارى‌هاى ثابت در صنايع هلند طى سال‌هاى ۱۹۸۵ الى ۱۹۸۹ (ميليون گيلدر)

عنوان ۱۹۸۵ ۱۹۸۶ ۱۹۸۷ ۱۹۸۸ ۱۹۸۹
صنايع غذايي ۲۳۳۵ ۲۷۹۷ ۲۶۵۷ ۲۶۰۹ ۲۵۱۸
صنايع نفت ۲۱۰۹ ۱۷۵۶ ۱۰۶۹ ۱۵۹۳ ۴۱۶
صنايع شيميايي ۲۵۱۵ ۲۸۲۹ ۳۱۳۳ ۲۹۲۶ ۴۱۷۵
صنايع فلزى و الکترونيک ۴۶۳۶ ۵۱۲۶ ۴۹۴۵ ۴۶۰۷ ۴۷۵۴
ساير صنايع ۲۵۴۲ ۲۹۰۶ ۳۷۴۹ ۳۶۵۴ ۳۶۵۱
کل ۱۴۱۳۸ ۱۵۲۱۴ ۱۵۵۵۳ ۱۵۳۸۹ ۱۵۵۱۴


در صنايع اساسى و بزرگ هلند، شرکت‌هاى چندمليتى نقش عمده‌اى را ايفاء مى‌کنند. بزرگترين آنها در بخش صنايع نفت، شرکت رويال داچ - شل و در ديگر صنايع شرکت فيليپس است. محصولات توليدى شرکت فيليپس علاوه بر انواع لامپ، راديو و تلويزيون و ديگر لوازم صوتى - تصويرى و کامپيوتر از ساده‌ترين وسايل تا دقيق‌ترين و حساس‌ترين وسايل علمى و فنى است.


در مقايسه با پاره‌اى از کشورهاى اروپايي، هلند از منابع معدنى متعدد و چندان غنى برخوردار نيست و قسمت عمده منابع معدنى خود را از خارج وارد مى‌نمايد. منبع معدنى عمدهٔ هلند را گاز طبيعى تشکيل مى‌دهد که آن هم جهت توليد انرژى به‌کار برده مى‌شود. در دهه ۱۹۸۰ ميلادي، هلند چهارمين توليدکننده گاز طبيعى در جهان بوده است. استخراج گاز با مشارکت شرکت‌هاى مختلف صورت مى‌گيرد. با کشف ذخاير عظيم گاز در منطقه اشلاخترن (Schlockteren) در سال ۱۹۶۳ ميلادي، شرکت گاسونى (Gasunie) تأسيس گرديد که اکنون بزرگترين شرکت بهره‌بردارى گاز طبيعى در هلند بوده و به‌تنهايى مالک بيش‌از ۵۰ درصد منابع گاز اين کشور است. حدود ۲۵ درصد از سهام اين شرکت در مالکيت دولت قرار دارد و عرضهٔ گاز طبيعى استخراج شده آن در بازارهاى داخلى و خارجى توسط دولت به‌فروش مى‌رسد. از ديگر سهامداران اين شرکت مى‌توان شل و اسو را نام برد که هريک ۲۵ درصد سهام گاسونى را دراختيار دارند.


ذخاير گاز تثبيت‌ شده اين کشور حدود ۱۷۷۰ ميليارد متر مکعب بوده که با ذخاير غيرتثبيتى به ۱۹۹۰ ميليارد متر مکعب خواهد رسيد. بزرگترين منبع ذخيره گازى براى توليد انرژى در دهه ۹۰، منابع نواحى خرونينگن است.


از ديگر منابع معدنى هلند مى‌توان از معادن سنگ، سنگ نمک، زغال‌سنگ و نفت در مقدار محدود نام برد. معادن زغال‌سنگ، دراثر بهره‌بردارى‌هاى انجام‌شده از قرون گذشته تاکنون، تقريباً به‌ اتمام رسيده و تمامى معادن زغال‌سنگ اين کشور در سال ۱۹۷۰ بسته شده است. با جستجو براى يافتن معادن جديد در دهه ۱۹۸۰، يک معدن زغال‌سنگ عمده در مرز مشترک با آلمان کشف گرديد. شرکت‌هاى نفتى هلند، اکثراً در درياى شمال فعاليت مى‌کنند و دولت بر آن است که اکتشاف گسترده در درياى شمال، ادامه يابد. با کاهش قيمت نفت در سال ۱۹۸۶ فعاليت‌هاى اکتشافى دچار رکود شد. براساس تخمين‌هاى رسمي، دخاير نفت تثبيت‌شده هلند در سال ۱۹۸۸،بالغ ‌بر ۱۸۹ ميليون بشکه بوده که از اين مقدار ۱۰۷ ميليون بشکه در نواحى فلات قاره (نواحى ساحلي) و مابقى در اراضى داخلى بوده است. در حال حاضر توليد نفت نواحى فلات قاره و داخلى هلند تنها ۲۰ درصد از نيازهاى داخلى کشور را تأمين مى‌کند و ۸۰ درصد از نفت مصرفى کشور از منابع خارجى بويژه کشورهاى حوزه خليج‌فارس تأمين مى‌شود.


معادن سنگ و نمک هلند اکثراً در شرق و جنوب آن قرار دارند اما مقدار قابل توجهى را تشکيل نمى‌دهند.


شهرهاى عمدهٔ استقرار صنايع هلند عبارتند از: شهرهاى آمستردام، روتردام، دن هولدر که شامل صنايع شيميايي، پتروشيمي، نفت، کاغذسازي، کشتى‌سازي، تجهيزات حمل‌ونقل، فولاد و سيمان بوده و شهرهاى بردا (Breda)، تيلبرخ، ايندهاوون شامل صنايع لاستيک، الکترونيک، لوازم خانگى و برقى و شهرهاى هارلم و ليدن برخوردار از صنايع غذايى و نوشيدنى و سيگار و سرانجام شهرهاى آسن و خرونينگن داراى منسوجات و بافندگى هستند.