تعرفه‌ها مکزیک چین آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا صفحه بعدی 4 3 2 1 صفحه قبلی ساختار تعرفه‌ها متوسط سطح تعرفه‌ها دامنه تعرفه‌ها و تعیین نرخها بر اساس میزان ارزش افزوده کالا جدول متوسط تعرفه رسمی در مکزیک به تفکیک بخش (سال ۱۹۹۱) تثبیت تعرفهای تعرفههای فصلی امتیاز خاص برای ورود بعضی از کالاها تعرفههای ترجیحی اگرچه مکزيک کليه نرخ‌هاى تعرفه خود را بنحو چشمگيرى کاهش داده است، ليکن سيستم حمايت تعرفه‌اى بعنوان يک عامل اساسى در رژيم تجارى اين کشور باقيمانده است. اهميت نسبى تعرفه‌ها بعنوان ابزار سياست تجارى با کاهش تعداد کالاهايى که نيازمند مجوز ورود بودند، افزايش يافته است. در مکزيک، محصولات اساسى در بخش کشاورزي، کالاهاى سرمايه‌اى که امکان توليد آن در داخل وجود ندارد و مواد خام براى بخش‌هاى با اولويت بالا اغلب از حقوق گمرکى معافند و در عين حال نرخ‌هاى تعرفه براى محصولات کشاورزى تبديلي، محصولات پتروشيمي، کالاهاى مصرفى و توليدات اتومبيل بالاتر هستند. ساختار تعرفه‌ها ساختار تعرفه‌ها در مکزيک بر اساس سيستم کدگذارى و توصيف هماهنگ کالا (Harmonized Commodity Description & Coding System) قرار دارد. بر طبق سيستم جديد که از اول ژوئيه سال ۱۹۸۸ به اجرا درآمده است، تعداد اقلام تحت پوشش تعرفه افزايش قابل توجهى يافته و از ۸۴۸۷ به ۱۹۴۹ قلم کالا رسيده است. اخيرا از ۱۱۸۲۸ قلم کالا مشمول تعرفه گرديده‌اند، ۴/۲ درصد آن (۲۸۳ قلم کالا) از عوارض معاف شده‌اند. کليه تعرفه‌ها بر مبناى ارزش کالا محاسبه مى‌شوند، باستثناء شکر (شامل ۸ قلم تعرفه است) که نحوه محاسبه تعرفه آن به شکل خاصى صورت مى‌گيرد. کليه حقوق گمرکى بايستى توسط واردکننده و در زمانى که کالا وارد گمرک مى‌شود، پرداخت شود. متوسط سطح تعرفه‌ها متوسط نرخ تعرفه‌ها در طى ده سال گذشته بيش از ۵۰ درصد کاهش يافته است و از ۲۷ درصد در سال ۱۹۸۲ به ۶/۲۲ درصد در سال ۱۹۸۶ و ۱/۳۱ درصد در سال ۱۹۹۲ رسيده است. همچنين متوسط تعرفه بر اساس وزن تجارى نيز از ۴/۱۶ درصد در سال ۱۹۸۲ به ۱/۱۳ درصد در سال ۱۹۸۶ و ۱/۱۱ درصد در سال ۱۹۹۲ کاهش يافته است. در نرخ تعرفه‌ها از سال ۱۹۹۰ به بعد تغييرى ايجاد نشده است، دامنه اين نرخ از ۸/۲۴ درصد در سال ۱۹۸۲ به ۱/۱۴ درصد در سال ۱۹۸۶ و ۵/۴ درصد در سال ۱۹۹۲ کاهش يافته است. در ميان اقلامى که مشمول کاهش نرخ تعرفه قرار گرفته‌اند، اقلام مصرفى سهم بيشترى را دارا هستند و متوسط نرخ وضع شده بر واردات کالاهاى مصرفى از ۶۰ درصد در سال ۸۴-۱۹۸۳ به ۲۰ درصد در سال ۱۹۹۲ کاهش يافته است. متوسط تعرفه‌هاى رسمى در سال ۱۹۹۱ در جدول شماره (۳) آمده است. بخش‌هايى که بطور نسبى از متوسط تعرفه‌هاى بالايى برخوردارند عبارتند از: انواع ماهي، خرچنگ‌ها و فرآورده‌هاى آنها، توتون، کفش، کالاهاى همراه مسافر، نوشيدنى‌ها و مشروبات الکلي، لوازم ادارى و لوازم‌التحرير، اسباب بازى و لوازم منزل. در مقابل کالاهاى که بطور نسبى داراى متوسط تعرفه‌هاى پائينى مى‌باشند شامل؛ ذغال سنگ، نفت و گاز طبيعي، خمير کاغذ، کاغذ و محصولات کاغذى و ساير محصولات کشاورزى است که منشاء گياهى داشته باشد. صفحه بعدی 4 3 2 1 صفحه قبلی چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها
