روش بحث براى لوايح

هيچ نماينده‌اى اجازه صحبت ندارد مگر آنکه رئيس مجلس از او بخواهد. نمايندگان اجازه دارند که فقط يکبار صحبت کنند مگر در کميته‌ها و هنگامى که توضيحات از آنها خواسته مى‌شود و يا در مورد جمع‌بندى لايحه‌اى که خود مطرح کرده‌اند. نماينده ممجلس نبايد نطق خود را از روى کاغذ بخواند اما مى‌تواند به يادداشت‌هاى خود مراجعه نمايد. نماينده حق اشاره به موضوعاتى را که هنوز در مجلس مطرح نشده ندارد و همچنين موضوعاتى را که درجه جارى مجلس با راهنمائى شاه و ساير سلاطين يا قضات و يا اعضاء ستاد مشترک ارتش تصميم‌گيرى شده است. نمايندگان حق ندارند با استفاده از عنوان پادشاه و ساير سلاطين ايالات در مجلس اعمال نفوذ کنند. مسائلى که ممکن است ايجاد آشوب کند و يا بين ايالات ايجاد خصومت نمايد نبايد مطرح شود يک نماينده حق ندارد که نطق نماينده ديگر را قطع کند مگر در مواردى که بخواهد توجه رئيس مجلس را به تذکر آئين‌نامه‌اى جلب نمايد.

نطق‌هاى پايان نشست مجلس

نماينده‌اى که عضو دولت نيست ممکن است در پايان هر نشست مجلس را در خصوص مسائلى که دولت مسئول آنها مى‌باشد مورد خطاب قرار دهد. يک چنين خطابه‌اى نبايد بيش از ۵/۱ دقيقه به طول انجامد يک نماينده دولت هم در پاسخ در ۷/۵ دقيقه مى‌تواند نطق کند. در هر نشست سى دقيقه براى نطق‌هاى پايان نشست در نظر گرفته شده و فقط دو نطق بايد انجام گيرد. براى ايراد اين نطق بايد از هفت روز قبل اطلاع داده شود. اين نطق‌ها براى بحث نبوده و مجلس دربارهٔ آنها تصميم‌گيرى نمى‌کند.

مقررات کارى مجلس

ساعت کار مجلس ۳۰/۲ تا ۳۰/۶ بعدازظهر مى‌باشد کار هر جلسه به روش ذيل شروع و انجام مى‌گردد:


۱. ورود رسمى رئيس مجلس


۲. دعا: منشى يا معاون منشى و يا دستيار منشى دعا را قرائت مى‌کند.


۳. اداء سوگند نمايندگان جديد (چنانچه موردى وجود داشته باشد)


۴. پيام شاه (در صورت وجود پيام)


۵. نطق رئيس مجلس


۶. عرض حال‌هاى رسيده


۷. سؤال از وزراء براى پاسخ شفاهى


۸. طرح تعطيل موقت مجلس براى ايام مهم ملى


۹. نطق وزراء


۱۰. مواردى که بايد قدردانى شود و يا فاتحه خوانى


۱۱. بيانات مشخص


۱۲. قرائت طرح‌هاى دولت


۱۳. طرح‌هائى که مربوط به مقررات کارى مجلس است و بايد به‌وسيله يک وزير ارائه گردد.


۱۴. لوايحى که براى معرفى طرح‌هاى غير دولتى است.


۱۵. کارهاى عمومى

مراحل قانونگذارى

ابتدا يک لايحه (پيش‌نويس آن) مطرح مى‌شود، اين موضوع زمانى تبديل به قانون مى‌شود که از هر دو مجلس بگذرد و به تصويب شاه رسيده باشد.


وقتى که يک وزير مى‌خواهد لايحه‌اى را طرح کند ابتدا آن را با دادستان کل درميان مى‌گذارد و بعداً تصويب کابينه را اخذ کرده و نسخه‌اى از آن را در اختيار کليه اعضاء مجلس قرار مى‌دهد.


هر لايحه‌ بايد مراحل يک و دو قرائت را طى کند تا مورد بررسى کميته قرار گيرد و قرائت سوم برگزار شود. اگر يک چنين لايحه‌اى از مجلس بگذرد و شاه نيز تصويب کند از آن پس قانون تلقى مى‌شود و در مجله رسمى دولت منتشر مى‌گردد و پس از آن به مرحله اجراء گذاشته مى‌شود. از دو مجلس ياد شده مجلس نمايندگان قدرت بيشترى دارد و در اغلب اوقات مى‌تواند از اجراء طرح‌هاى تصويب شده سنا جلوگيرى کند. مجلس سنا مى‌تواند نسبت به تأخير تصويب لوايح اقدام کند.

انواع لوايح

۱. لوايح مطرح شده از سوى نمايندگان: لوايحى که به‌وسيله نمايندگان به‌طور مستقل مطرح مى‌شوند.


۲. لوايح خصوصي: لوايحى که شامل افراد با سازمان‌ها و گروه‌هاى خصوصى بوده و جنبه عمومى ندارند.


۳. لوايح الحاقي: لوايحى که به‌وسيله افراد دولت مطرح شده‌اند.


۴. لوايح عمومي: لوايحى که به‌وسيله دولت مطرح شده و به سياست عمومى مربوط بوده و تأثير عام براى تمام ملت دارند.


از لوايح فوق‌الذکر لوايح عمومى مهم‌تر هستند. لوايح ديگر به‌ندرت مطرح مى‌شوند وقتى که لايحه‌اى در مجلس مطرح مى‌‌شود بايد يک روز قبل اطلاع داده شده باشد.


اگر مجلس سنا اصلاحاتى بر لايحه‌اى که از مجلس نمايندگان گذشته است داشته باشد آن را دعوت داده و به روش ذيل اقدام مى‌شود، ابتدا تاريخى براى رسيدگى نظرات تعيين مى‌شود و چنانچه پس از رسيدگى مجلس نمايندگان اصلاحات سنا را مردود دانست رئيس مجلس کميته‌اى را براى رسيدگى و جمع دلايل و نظرات تعيين مى‌کند تا نتيجه را بدان وسيله به اطلاع سنا برساند. چنانچه در اين مرحله هم سنا نپذيرد مجلس نمايندگان مى‌تواند کميته سه‌نفره ديگرى تعيين کند تا دلايل عدم قبول را مشخص کرده و به سنا ارسال دارند مجلس سنا بايد نظر جديد را بپذيرد و يا رسيدگى به اين لايحه را کنار بگذارد تأخير سنا براى تصويب لايحه‌اى که مجلس نمايندگان آن را تصويب کرده بيشتر از يکسال نمى‌تواند باشد.


- مجلس سنا: مجلس سنا (DEWAN NEGARA)، عضو دارد که ۴۰ تن آنها به‌وسيله شاه و از ميان اشخاص برجسته متخصصان، بازرگانان و صاحبان صنايع، کشاورزان و دست‌اندرکاران امور فرهنگى و اجتماعى و همچنين بزرگان نژادهاى موجود در مالزى انتخاب مى‌شوند. دوره مجلس سنا شش سال مى‌باشد و طبق قانون اساسى پارلمان قدرت دارد که در تعداد اعضاء سنا تغييراتى ايجاد کند و يا نمايندگى يک سناتور را لغو بنمايد.


- ترکيب مجلس فعلى نمايندگان: مجلس نمايندگان حاضر ۱۷۷ عضو دارد و ترکيب آن براساس حوزه‌هاى انتخابيه به شرح ذيل مى‌باشد:


پرليس ۲ نماينده، کداه ۱۲ نماينده، پنانگ ۱۱ نماينده، پراک ۲۲ نماينده، سلانگور ۱۴ نماينده، نکرى سمبيلان ۷ نماينده، مالاک ۵ نماينده، جوهور ۱۸ نماينده، پهنگ ۱۰ نماينده، کلانتان ۱۳ نماينده، ترينکانو ۸ نماينده، کوالالامپور ۸ نماينده، صباح ۱۰ نماينده، ساراواک ۲۴ نماينده.


- ترکيب احزاب در اين مجلس براساس انتخابات ۱۹۸۷ (و تحولات بعدي) به شرح ذيل مى‌باشد:


۱.(UMNO) آمنو ۷۳ نماينده


۲.(MCA) حزب چينى ۱۷ نماينده


۳.(MIC) حزب هندى‌ها ۶ نماينده


۴.(GRM) حزب چينى ۵ نماينده


۵.(PBB) حزب ۸ نماينده


۶.(Supp) حزب (ساراواک) ۴ نماينده


۷.(SNAP) حزب (ساراواک) ۴ نماينده


۸.(PBDS) حزب (ساراواک) 5 نماينده


۹.(PBS) حزب (صباح) ۱ نماينده


۱۰.(USNO) حزب (صباح) ۵ نماينده


۱۱. حميم ۱ نماينده


۱۲.(DAP) داپ ۲۴ نماينده


۱۳.(PAS) پاس ۱ نماينده


۱۴. مستقل ۱۴ نماينده