اندونزى به‌لحاظ دارا بودن منابع طبيعى و معادن مختلف جزء کشورهاى غنى منطقه جنوب شرقى آسيا به حساب مى‌آيد. ذخاير گسترده هيدروکربور (نفت گاز) از جمله مهمترين اين منابع است که علاوه بر حوزه‌هاى تحت بهره‌بردارى، اکتشافات منابع جديد نيز هنوز ادامه دارد. علاوه بر آن مى‌توان به وجود معادن مختلف ذغال‌سنگ، قلع، بوکسيت، نيکل، آهن، مس، منگنز، وفسفات اشاره کرد.


نفت

نخستين مورد اکتشافات نفت در اندونزى در دهه‌هاى پايانى قرن نوزدهم (دهه ۱۸۸۰ ميلادي)، و در دوره حاکميت استعمارگران هلندى بوده است. اکنون اندونزى پانزدهمين توليدکننده نفت در جهان (هشتمين توليد کننده اوپک) است که مجموع توليد نفت خام و مشتقات گاز طبيعى (Natural Gas Condensate) آن در سال ۱۹۹۳ به ۵۴۷ ميليون بشکه رسيد.


شرکت دولتى نفت اندونزى پرمينا (Pertamina)، در دوره پس از استقلال و در نتيجه ادغام شرکت‌هاى دولتى سابق، در سال ۱۹۷۱ تأسيس شد و اکنون يکى از بزرگترين مؤسسات صنعتى کشور مى‌باشد که حق اکتشاف، توسعه، توليد، پالايش، و توزيع نفت و گاز کشور و نيز مسؤليت تنظيم قرار داد با شرکت‌هاى خارجى نفتى را برعهده دارد.


پرتامينا با شرکت‌هاى مختلف نفتى خارجى قراردادهائى را در زمينه عمليات مشترک براى (اکتشاف، پالايش و توسعه حوزه‌هاى نفتى و گازى کشور) در دست اجرا دارد.


اندونزى داراى ۶۰ حوزه رسوبى نفتى، با ذخيره تخمينى ۷۲ ميليارد بشکه نفت خام است که ۲۴ حوزه آن در دست بهره‌بردارى است ، ۱۴ حوزه در آستانه بهره‌بردارى و ۲۲ حوزه ديگر آن (اکثراً در شرق اندونزي) هنوز دست نخورده مى‌باشد.


مجموع صادرات نفت و گاز اندونزى در سال ۱۹۹۳، ۳/۲۸۳ ميليون بشکه بوده که نزديک به نيمى از آن به ژاپن صادر شده است. ساير واردکنندگان مهم عبارت بوده‌اند از چين، کره‌جنوبي، آمريکا، استراليا و تايوان. مجموع درآمدهاى اندونزى از ناحيه صدور نفت و گاز در سال ۱۹۹۳، ۹۸/۹ ميليارد دلار بوده که ۸/۴ ميليارد دلار آن مربوط به صادرات نفت بوده است.


نياز اندونزى به فرآورده‌هاى نفتى سبب شده که اين کشور جزء واردکنندگان نفت‌خام و پالايش شده نيز باشد. اندونزى در سال ۱۹۹۳ مجموعاً ۴/۵۶ ميليون بشکه نفت خام و ۵/۴۷ ميليون بشکه نفت پالايش شده و فرآورده‌‌هاى نفتى وارد کرد.


تأسيسات پالايش نفت در اندونزى در ۷ پالايشگاه کشور و زير نظر پرتامينا انجام مى‌شود که ظرفيت کل پالايش آنها مجموعاً ۸۶۶ بشکه در روز است. در سال ۱۹۹۳، مجموعاً به ۵/۲۹۸ ميليون نفت بشکه نفت پالايش شد که عمدتاً در بازار داخلى مصرف شد و ۲/۵۸ ميليون بشکه آن به کشورهاى خارج صادر شد که نزديک به ۹۰۰ ميليون دلار عايدى براى دولت داشت.


روند رشد اقتصادى و توسعه صنعتى در اندونزى باعث افزايش مصرف فرآورده‌هاى نفتى شده است به گونه‌اى که پيش‌بينى مى‌شود در حدود اواخر قرن حاضر اندونزى به جرگه کشورهاى صرفاً واردکننده نفت بپيوندد. در سال ۱۹۹۳، حدود ۲۵۳/۸ ميليون بشکه نفت در بازار داخل به‌فروش رفته و اين رقم براى سال ۱۹۹۴، ۸/۲۶۳ ميليون بشکه پيش‌بينى شده بود. دولت براى مقابله با پيامدهاى اين روند به‌دنبال ايجاد تنوع در منابع مصرفى انرژى و کاهش مصرف داخلى است.

گاز طبيعى

اندونزى داراى يکى از بزرگترين ذخاير گاز طبيعى در جهان است. مجموع توليد گاز طبيعى در سال ۱۹۹۳، بالغ بر ۶۶/۲ تريليون فوت مکعب بوده است. بررسى‌هاى انجام شده نشان مى‌دهد که ميزان ذخائر اثبات شده و قابل استحصال گاز طبيعى در اندونزي، ۵۳/۶۷ تريليون فوت مکعب مى‌باشد که با ميزان توليد فعلى تا ۲۶ سال دوام خواهد داشت. برخى از بررسى‌هاى ميزان کل ذخائر گاز اندونزى را (اعم از اثبات شده و بالقوه) تا ۱۱۴ تريليون فوت مکعب تخمين زده است. بيشتر اين ذخائر در مناطق فلات قارّه (Offshore) قراردارند.


اندونزى داراى ۱۲ واحد ميعان گاز طبيعى مى‌باشد که بخش عمده گاز به‌دست آمده را به فرآورده‌هائى مثل گاز طبيعى مايع (LNG) و گاز نفت مايع (LPG) تبديل مى‌کند.


در سال ۱۹۹۳، ۵/۵۷ درصد از گاز توليد شده به گاز طبيعى مايع (LNG) و ۱ درصد آن به گاز نفت مايع تبديل شد. اين دو محصول به‌طور عمده به ژاپن، کره‌جنوبى و تايوان صادر مى‌شوند. مجموع صادرات گاز طبيعى مايع (LNG) در سال ۱۹۹۳، ۴/۲۴ ميليون تن و به ارزش ۴ ميليارد دلار بوده است. همچنين در همين سال ۵۴/۲ ميليون تن (گاز نفت مايع)(LPG)به ازش ۳۲۸ ميليون دلار صادر شده است.