تعداد ۱،۸۳۲،۱۰۰ نفر کروات در سرزمين‌هاى غيراروپائى زندگى مى‌کنند. در زمان‌هاى مختلف تعداد مهاجران بستگى به سياست‌هاى مهاجرتى کشورهاى فوق داشته است. تا زمان جنگ جهانى اول سياست‌هاى مهاجرتى کشورهاى نيم‌کره غربى بسيار آزاد بوده است. وليکن، بين دو جنگ جهانى (مخصوصاً در زمان بحران اقتصادى جهاني) زير فشار آمريکا، مهاجرت از کرواسى به اين کشورها بسيار مشکل بوده است. ايجاد سيستم سهميه‌اى توسط آمريکا که تقريباً تمام کشورهاى نيم‌کره غربى آن را اجراء مى‌کردند، نه تنها به‌طور مستقيم باعث عدم مهاجرت شد، بلکه از تعداد مهاجرين هم کاست. اين پام مشخصى را باى کشورهاى سنتاً مهاجرفرست همچون کرواسى داشت. تحت فشار چنين سياست‌هاى محدودکننده‌اي، شمار مهاجرين کرواسى به اين کشورها به‌طور محسوسى کاهش يافت. بعد از جنگ جهانى دوم اين معيارها سخت‌تر شده، فقط بعد از جنگ به تعداد محدودى از جنگ‌زدگان اجازه داده شد تا به اين کشورها وارد شوند، به همين خاطر تعداد زيادى از کروات‌ها به آمريکا، استراليا، کانادا، زلاندنو و کشورهاى آمريکاى لاتين مهاجرت نمودند. تعداد مهاجرين کروات به قاره‌هاى ديگر بستگى به‌حضور آنها در مهاجرت‌هاى زنجيره‌اى داشته است. به اين ترتيب که براى تعدادى از مهاجرين داشتن فاميل و دوست در آن کشورها به معنى امکان ورود به اين کشورها بود.

استراليا

طبق برآورد رسمى اداره مهاجرت استراليا در اين کشور حدود ۳۰۰،۰۰۰ مهاجر کروات و بازماندگان آن زندگى مى‌کنند. استراليا يکى از معدود کشورهائى است که نه تنها به مهاجران سنتى کروات اجازه ورود داد، بلکه بعد از جنگ جهانى دوم تعداد بيشترى از مهاجران کرواسى را در خود جاى داد. با توجه به موقعيت استراليا در اقيانوس آرام اين کشور در زمان جنگ جهانى دوم به‌عنوان پايگاه اصلى و لجستيکى کل عمليات متفقين در اين قسمت دنيا بود. با استفاده از سرمايه‌گذارى‌هائى که در اين زمينه شد، آنها موفق شدند تا طى برنامه‌ريزى‌هاى اقتصادى و با استفاده از وسعت زياد اين قاره راه‌هاى ارتباطى را توسعه داده، صنايع عظيم قدرتمند به‌وجود بياورند و محصولات کشاورزى و دامدارى را افزايش دهند تمان اين عوامل باعث رشد سريع اقتصادى اين کشور گشت و احتياج به نيروى کار را افزايش داد.همگام با اين احتياجات سياست مهاجرپذيرى هم در رأس امور قرار گرفت.


اين مسايل عواملى بودند که مهاجرين کرواسى را راغب مى‌کردند از ميان کشورهاى مختلف استراليا را ترجيح دهند. بنابراين حضور ۳۰۰،۰۰۰ کروات در آنجا نتيجه عوامل فوق‌الذکر بوده است. اکثر مهاجرين کرواتى در غرب استراليا سکنى گزيدند که بيشتر از مناطق دالماسى بوده و از اواسط قرن ۱۹ به اين منطقه مهاجرت نمودند. همچنين کروات‌ها به‌طور محدودترى در ديگر نقاط استراليا پراکنده هستند. اکثريت آنان در منطقه ولز جديد جنوبى مخصوصاً در سيدنى و اطراف آن زندگى مى‌کنند (۸۰،۰۰۰)، و ويکتوريا (در ملبورن و اطراف که حدود ۶۰،۰۰۰ نفر در آنجا هستند) حدود ۵۰،۰۰۰ کروات ديگر نيز که از بازماندگان مهاجران کروات اوليه از دالماسى مى‌باشند، در منطقه غرب استراليا (پرت و مانيل آزاد) که روزگارى مهم‌ترين بندر مهاجرتى آنجا به‌شمار مى‌رود، زندگى مى‌کنند. تعدادى از آنها هم در منطقه جنوب استراليا (آدليده) و در ناحيه کوئيزلند زندگى مى‌کنند. آنها مجامع بسيارى را در کل قاره تشکيل داده‌اند. غير از فعاليت‌هاى اجتماعى اخيراً شروع به انتشار مطبوعاتى براى خود نموده‌اند. فعاليت‌هاى سياسى آنها نيز از مطلوبيت خوبى برخودار است که البته از زمان استقلال کرواسى پيشرفت بسيارى نموده است.

آرژانتين

اين کشور تقريباً تا دهه ۳۰ قرن حاضر يکى از مکان‌هاى مهاجرتى کروات‌ها (مخصوصاً از دالماسي) بود. ليکن از آنجا که آرژانتين مانند اکثر کشورهاى آمريکاى لاتين، توسعه و پيشرفت چندانى پيدا نکرد و از لحاظ اقتصادى و سياسى فاقد ثبات لازم بود (تورم، وابستگى زياد به قيمت‌هاى جهانى گوشت و غلات) به‌نحوى که نمى‌توانست با ديگر کشورهاى پيشرفته ماوراء بحار رقابت داشته باشد. لذا مهاجران کرواسى مابين دو جنگ جهانى به ديگر کشورهاى ماوراء بحار، که رشد اقتصادى مناسبى داشتند، رو آوردند. براساس ارزيابى‌هاى دقيق امروزه در اين کشور ۱۳۰،۰۰۰ کروات زندگى مى‌کنند. مهاجر جديدى تقريباً وجود ندارد، تعداد آنها مرتباً در حال کاهش است. به‌دليل اينکه بعد از جنگ جهانى دوم مهاجرى به آن کشور نرفته است. مجامع و مطبوعات آنان، تنها به چند مجمع محلى محدود شده است و مطبوعاتى که در سطح وسيع منتشر شود، ندارند. بسيار از طبقه تحصيل کرده کروات‌ها که در آنجا متولد شده‌اند در مجامع عملي، آموزش عالى و فرهنگى آرژانتين کار مى‌کنند.

برزيل

براساس يک تخمين واقع گرايانه امروز در برزيل حدود ۵۰،۰۰۰ کروات (اکثراً از دالماسي) زندگى مى‌کنند. اکثر آنها بعد از سال ۱۹۵۰ به‌عنوان جنگ زدگان، رانده‌شدگان و مهاجران اقتصادى به اين کشور وارد شده‌اند. برخلاف اکثر کشورهاى آمريکاى لاتين که بعد از جنگ جهانى دوم، تعداد مهاجرين کرواتى بدون تغيير ماند و يا رو به‌کاهش گذاشت، برزيل از معدود کشورهائى است که مرتباً رشد مهاجرين کرواسى را نشان مى‌دهد. کروات‌ها در جريانات اجتماعى و اقتصادى آنجا بسيار موفق هستند. براساس اطلاعات آمارى رسمي، قسمت اعظم کروات‌ها در صنايع، پيشه‌وري، کارهاى خدماتي، تجارتي، هتل‌دارى و رستوران‌دارى به فعاليت مشغول هستند. کمتر از ۱۰ درصد از آنان در فعاليت‌هاى کشاورزى و دامدارى فعاليت مى‌کنند. ميزان فعاليت کارى کروات‌ها بيش از مقدار متوسط در برزيل است. ۸۰ درصد کروات‌هاى برزيل يعنى حدود ۴۰ هزار نفر از آنها در سائوپولو زندگى مى‌کنند که در عين حال مرکز فعاليت‌هاى اجتماعى کروات‌ها در برزيل است. در بين مجامع و کلوب‌هاى آنجا کار کلوب استپى ناتس آلوژيتسا بسيار مشخص است و بيشتر از ۱۰۰۰ عضو دارد. غير از سائوپولو اجتماع مهم ديگر کروات‌ها در ريودوژانيرو (حدود ۲۰۰۰ نفر) است.

شيلى

صرفه‌نظر از قلت مهاجرت‌ها بعد از جنگ جهانى دوم، شيلى را مى‌توان جزء کشورهاى پذيرنده مهاجرين کروات دانست. در اين کشور امروز حدود ۲۵،۰۰۰ کروات زندگى مى‌کند (مهاجرين قبل از جنگ) در مقطعى مجامع و مطبوعات بسيارى مربوط به مهاجرين کرواسى در آن کشور وجود داشت. اما امروزه تنها چندين اجتماع بدون هيچ انتشاراتى در آن کشور وجود دارند. ليکن از زمان آغاز جنگ در کرواسى وضعيت اين افراد نيز بهبود يافته است. قسمت اعظم مردم کروات در مناطق Anto Fagast و Aiguen در شمال و Punta Aronas و در جنوبى‌ترين قسمت شيلى زندگى مى‌کنند. به‌خاطر مشارکت به‌موقع کروات‌ها در صنايع تصفيه نمک (Saltpetre) آنها در رأس ثروتمندان اقتصادى اين کشور قرار گرفتند. بسيارى از بازماندگان اين مهاجران اکنون صاحبان صنايع بزرگ، زمينداران و تجار بزرگ و معتبر را تشکيل مى‌دهند و در رأس امور سياسى شيلى قرار دارند. در زمان حکومت سالوادور آلنده در حدود ۱۰ وزير کابينه وى از کروات‌ها بودند.