پايتخت جمهور خلق چين پکن است که يکى از مراکز فرهنگى عصر کهن بوده و سابقهٔ تاريخى آن به سه‌هزار سال قبل باز مى‌گردد. اين شهر حدود هزار سال قبل بازسازى شد و هفت قرن قبل قوبلاى خان پکن را پايتخت دائمى خود قرارداد و تاکنون به استثناى سال‌هاى ۱۹۴۹-۱۹۲۸ که گومين دانگ پايتخت خود را به نن جينگ (پايتخت جنوبي) انتقال داد همواره مرکز سياسى کشور بوده است. اين شهر جمعيتى حدود ۲/۱۱ ميليون نفر دارد که عمدتاً در نواحى شمال بود. و در قديم به خان بالغ (Con Balou) معروف بوده است و مرکز فرهنگي، سياسى و اقتصادى کشور مى‌باشد.



چين داراى ۲۸،۰۰۰ کيلومتر نوار مرزى مى‌باشد. اين کشور از شرق باکره، شمال با مغولستان، شمال شرقى با قزاقستان، قرقيزستان و تاجيکستان، غرب و جنوب غربى با افغانستان، پاکستان، هند، نپال، بوتان، و جنوب با ميانمار (برمه)، لائوس و ويتنام مرز خاکى مشترک دارد و با کشورهاى کره جنوبي، ژاپن، فيليپين، بروئي، مالزى و اندونزى داراى مرز آبى هست. چين داراى ۱۸،۰۰۰ کيلومتر خط ساحلى مى‌باشد.


اين کشور مسائل ارضى و اختلافات مرزى خود را با برمه، نپال، مغولستان، پاکستان و افغانستان به طور کامل حل نموده است. کشور چين ۲۳ استان و ۵ ناحيه خودمختار (که معادل استان است) و سه شهردارى که زير نظر حکومت مرکزى اداره مى‌شود تقسيم شده است.