مادهٔ ۳۱

هريک از متداعيين مى‌توانند براى خود حداکثر تا دو نفر وکيل انتخاب و معرفى نمايند.

مادهٔ ۳۲

وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتى و وابسته به دولت، شرکت‌هاى دولتي، نهادهاى انقلاب‌اسلامى و مؤسسات عمومى غيردولتي، شهردارى‌ها و بانک‌ها مى‌توانند علاوه بر استفاده از وکلاى دادگسترى براى طرح هرگونه دعوا يا دفاع و تعقيب دعاوى مربوط از ادارهٔ حقوقى خود يا کارمندان رسمى خود با داشتن يکى از شرايط زير به‌عنوان نمايندهٔ حقوقى استفاده نمايند:


۱. دارا بودن ليسانس در رشتهٔ حقوق با دو سال سابقهٔ کار‌آموزى در دفاتر حقوقى دستگاه‌هاى مربوط.


۲. دو سال سابقهٔ کار قضائى يا وکالت به‌شرط عدم محروميت از اشتغال به مشاغل قضاوت يا وکالت.


تشخيص احراز شرايط يادشده به‌عهدهٔ بالاترين مقام اجرائى سازمان يا قائم‌مقام قانونى وى خواهد بود.


ارائهٔ معرفى‌نامهٔ نمايندگى حقوقى به مراجع قضائى الزامى است.

مادهٔ ۳۳

وکلاى متداعيين بايد داراى شرايطى باشند که به موجب قوانين راجع‌به وکالت در دادگاه‌ها براى آنان مقرر گرديده است.

مادهٔ ۳۴

وکالت ممکن است به موجب سند رسمى يا غيررسمى باشد. در صورت اخير، در مورد وکالت‌نامه‌هاى تنظيمى در ايران، وکيل مى‌تواند ذيل وکالت‌نامه تائيد کند که وکالت‌نامه را موکّل شخصاً در حضور او امضاء يا مهر کرده يا انگشت‌زده است.


در صورتى‌که وکالت در خارج از ايران داده شده باشد بايد به گواهى يکى از مأمورين سياسى يا کنسولى جمهورى‌اسلامى ايران برسد. مرجع گواهى وکالت‌نامهٔ اشخاص مقيم در کشورهاى فاقد مأمور سياسى يا کنسولى ايران به‌موجب آئين‌نامه‌اى خواهد بود که توسط وزارت دادگسترى با همکارى وزارت امورخارجه، ظرف مدت سه ماه، تهيه و به تصويب رئيس قوهٔ قضائيه خواهد رسيد. اگر وکالت در جلسهٔ دادرسى داده شود، مراتب در صورت جلسه قيد و به امضاء موکل مى‌رسد و چنانچه موکل در زندان باشد، رئيس زندان يا معاون وى بايد امضاء يا اثر انگشت او را تصديق نمايند.


تبصره:

در صورتى‌که موکل امضاء، مهر يا اثر انگشت خود را انکار نمايد، دادگاه به اين موضوع نيز رسيدگى خواهد نمود.

مادهٔ ۳۵

وکالت در دادگاه‌ها شامل تمام اختيارات راجع به امر دادرسى است جز آنچه را که موکل استثناء کرده يا توکيل در آن خلاف شرع باشد، ليکن در امور زير بايد اختيارات وکيل در وکالت‌نامه تصريح شود:


۱. وکالت راجع‌به اعتراض به رأي، تجديد‌نظر، فرجام‌خواهى و اعادهٔ دادرسي.

۲. وکالت در مصالحه و سازش.

۳. وکالت در ادعاى جعل يا انکار و ترديد نسبت به سند طرف و استرداد سند.

۴. وکالت در تعيين جاعل.

۵. وکالت در ارجاع دعوا به داورى و تعيين داور.

۶. وکالت در توکيل.

۷. وکالت در تعيين مصدق و کارشناس.

۸. وکالت در دعواى خسارت.

۹. وکالت در استرداد دادخواست يا دعوا.

۱۰. وکالت در جلب شخص ثالث و دفاع از دعواى ثالث.

۱۱. وکالت در ورود شخص ثالت و دفاع از دعواى ورود ثالث.

۱۲. وکالت در دعواى متقابل و دفاع در قبال آن.

۱۳. وکالت در ادعاى اعسار.

۱۴. وکالت در قبول يا رد سوگند.


تبصرهٔ ۱:

اشاره به شماره‌هاى يادشده در اين ماده بدون ذکر موضوع آن، تصريح محسوب نمى‌شود.


تبصرهٔ ۲:

سوگند، شهادت، اقرار، لعان و ايلاء قابل توکيل نمى‌باشد.

مادهٔ ۳۶

وکيل در دادرسي، در صورتى حق درخواست صدور برگ اجرائى و تعقيب عمليات آن و اخذ محکوم به و وجوه ايداعى به نام موکل را خواهد داشت که در وکالت‌نامه تصريح شده باشد.