کوچ ارتفاعى
در اين نوع کوچ، حرکت و جابهجائى بين دو محل جغرافيائى دشت و کوهستان انجام مىشود، خانوارهاى کوچنده اين نوع کوچ، بهار و تابستان را در ارتفاعات و پائيز و زمستان را در دشتها مىگذرانند. اکثر خانوارهاى کوچنده ايلها و طايفههاى مستقل که قشلاق خود را در خوزستان مىگذرانند، داراى اين نوع کوچ هستند. همچنين بسيارى از خانوارهاى درون کوچ لُر نيز دوره ييلاق را در ارتفاعات و دوره قشلاق را در دامنهها مىگذرانند.
کوچ افقى
در اين نوع کوچ، حرکت و جابهجائى در دشت صورت مىگيرد. خانوارهاى کوچندهاى که در دشت پراکندهاند، از مراتع طبيعى و پس چراى اراضى غلات براى تغذيه دامهاى خود استفاده مىکنند. کليه خانوارهاى کوچنده قبايل عرب شامل اين نوع کوچ هستند.
آبادىها
خانوارهاى کوچنده طايفههاى ايل بختيارى که درون کوچ استانى بوده و در شهرستانهاى ايذه (بخش دهدز) و مسجد سليمان (بخش انديکا) ييلاق و قشلاق مىکنند، تابستانها را در ارتفاعات اطراف آبادىها مىگذرانند و پائيز و زمستان به آبادىهاى مربوط به خود مراجعه و بقيه مدت سال را در درون ساختمانها مىگذرانند. در اين نوع کوچ، مسافت بين ييلاق و قشلاق بسيار نزديک و گاهى تا حدود يک روز راه تقليل مىيابد.