اگر زنى بخواهد بچه‌اش پسر باشد غذاها و چيزهاى گرم مى‌خورد از قبيل مرغ و عسل و شيرهٔ انگور و شيرهٔ نبات يا روزى که اولين آثار حمل در او مشاهده شد يکى از محارم و کسان او کلمهٔ محمد را روى پهلوى راست او مى‌نويسد.٭
٭ سابقهٔ زنان آبستن پيش دعانويس مى‌رفتند و دعانويس شکل حضرت سليمان را روى پهلوى راست آنها ترسيم مى‌کرد اما امروز ديگر کمى به آن عمل نمى‌کند.
اگر زنى چند دختر زائيده باشد و بخواهد که بعد از آن پسر بزايد در همان ساعت که فارغ شد کمى نبات مصرى به دهانهٔ رحم او مى‌گذارند يا آنکه پس از فارغ شدن مدت سه روز ناشتا مقدارى قيسوا٭ به او مى‌دهند بخورد و عقيده دارند که با خوردن قيسوا دفعهٔ ديگر پسر خواهد زائيد.
٭ قيسوا (qeysev?) نوعى خوراکى که از سرخ کردن خرما در روغن حيوانى و مخلوط کردن آن با آب و سپس دم کردن آن به مدت يک‌ربع ساعت به‌دست مى‌آيد.
برعکس اگر زنى يک يا چند پسر زائيده باشد و بخواهد که فرزند بعدى او دختر باشد، کسان وى پس از فارغ شدن او پنج سير عرق بيد و يک مثقال جوهر تباشير (ماده‌اى سفيدرنگ که از خيزران (نى‌هندي) گرفته مى‌شود. را با هم مخلوط مى‌کنند به او مى‌دهند بخورد. يا آنکه اندکى رنگ‌ريش را با تخم‌خُرفه خيس مى‌کنند و پس از فارغ شدن زير دل او مى‌بندند و عقيده دارند که فرزند بعدى او حتماً دختر خواهد بود.
هرگاه بخواهند قبل از تولد نوزاد بدانند که طفل در شکم مادر پسر است يا دختر به يکى از چهار طريق زير عمل مى‌کنند:
۱. يک دانه گندم از يقهٔ پيراهن زن حامله به زير مى‌اندازند به‌طورى که از دون پيراهن زن بغلتد و پس از عبور از روى شکم و ناف او به زمين بيفتد. وقتى گندم به زمين رسيد نگاه مى‌کنند اگر شکاف يا خط آن رو به بالا بود نوزاد دختر است و اگر رو به پائين يا رو به زمين بود، پسر است.
۲. يک قيچى و يک چاقو در جلو زن حامله مى‌گذانرد و به او مى‌گويند چشم‌هايت را ببند و يکى از اين دو را بردار. اگر چاقو را برداشت فرزند او پسر است و اگر قيچى را برداشت دختر.
۳. در ماه چهارم حاملگى بدون آنکه زن آبستن متوجه شود قدرى نمک سائيده روى سر او مى‌ريزند. اگر زن در اولين حرکت دست خود را به پشت لب خود کشيده پسر مى‌زايد و اگر به موى سر خود کشيد دختر خواهد زائيد (پشت لب محل روئيدن سيبيل و نشان مردى است، ولى موى سر يا گيس علامت مشخصهٔ زن است)
۴. پيش از تولد طفل هنگام دوختن لباس‌ها و بريدن يقهٔ پيراهن او پيراهن را به سر سه راهى يا چهارراهى مى‌برند و همان‌جا مى‌ايستند. اگر اولين راهنگذرى که از آن محل عبور کند مرد باشد طفل پسر خواهد بود و اگر زن باشد دختر.