رومانى همواره رابطه نسبتاً خوبى با کشورهاى جهان سوم به‌خصوص کشورهاى خاورميانه، ترکيه و چين داشته و با کشورهاى آسياى ميانه و قفقاز نيز رابطه خوبى برقرار نموده است.


رومانى تنها کشور بلوک کمونيستى بود که رابطه سياسى رسمى با اسرائيل داشت و پس از تحولات ۱۹۸۹ نيز روابط دو کشور گسترده‌تر شد. طى سال‌هاى گذشته هيأت‌هاى متعددى در سطح وزير يا کارشناس از وزارت‌خانه‌هاى خارجي، کشور، کشاورزى و ديگر سازمان‌ها به‌دو کشور سفر کردند. حضور بيش از ۴۰۰ هزار يهودى روماينائى الاصل در اسرائيل و سرزمين‌هاى اشغالى و همچنين توجه خاص مقامات رومانيائى نسبت به اقليت يهودى مقيم روماني، تأثير ويژه و مثبتى بر روابط دو کشور دارد. رومانى در مذارکرات صلح اعراب و اسرائيل مشارکت و همکارى داشته است و وزير خارجه آن در مراسم امضاء قرارداد خودگرادانى نوار غزه و اريحا در قاهره، شرکت کرد و هيأت‌هاى رومانيائى در مذاکرات گروه‌هاى کاربازسازى و توسعه نوار غزه و اريحا و ديگر گروه‌هاى کارى مذاکرات صلح خاورميانه شرکت دشتند.



رومانى با کشورهاى ايران، مصر، عراق، لبنان، کويت، امارات‌متحده‌عربي، سوريه، ترکيه و چين در سطح مقامات عالى رتبه تبادل هيأت‌هاى سياسى و اقتصادى دارد.


رومانى با اکثريت آفريقائى روابط سياسى و اقتصادى دارد. روابط اقتصادى آن به‌جز چند کشور از قبيل مصر، ليبي، نيجريه، آفريقاى‌جنوبي، الجزاير و تونس چندان قابل توجه نيست.


روابط رومانى با کشورهاى آمريکاى لاتين يک رابطه سنتى و ديرينى است. البته پس از تحولات اين کشور، رابطه با کشورهاى آمريکائى بيشتر متوجه آمريکاى شمالى است. رومانى هم اکنون با بسيارى از کشورهاى آمريکاى لاتين رابطه در حد سفير دارد.


اگرچه قبل از فروپاشى بلوک شرق، رومانى تنها کشور سوسياليستى بود که با اسرائيل رابطه داشت، اما در عين حال اين کشور ضمن حمايت از مبارزات مردم فلسطين و همچنين حمايت از سازمان آزادى‌بخش فلسطين به‌عنوان تنها نماينده قانونى فلسطينى‌ها، خواستار تشکيل يک کشور مستقل فلسطينى با حفظ امنيت و حاکميت اسرائيل بود. هم‌اکنون نيز اين کشور رابطه خوبى با دولت خودگردان فلسطين دارد. وزير خارجه رومانى در امضاءِ قرارداد خودگردانى که در قاهره امضاء شد شرکت کرد و گروه‌هاى کارشناسى اين کشور نيز در گروه‌هاى کارشناسى مربوط به بازسازى غزه و اريحا شرکت داشتند.


رومانى دخالت شوروى در افغانستان را تقبيح کرد و معتقد بود هر ملتى خود بايد سرنوشت سياسى خود را تعيين نمايد و خواستار خروج نيروهاى بيگانه از اين کشور شد. پس از پيروزى گروه‌هاى جهادى در افغانستان و ادامه کشمکش‌هاى داخلي، اين کشور خواهان حل مشکلات افغانستان از طريق مسالمت آميز شد.


رومانى از مبارزات خلق آفريقا براى رهائى از چنگ استعمار هميشه حمايت نموده است و قبل از پايان گرفتن سياست آپارتايد در آفريقاى جنوبي، با اين کشور رابطه نداشت.


رومانى قبل از تحولات دسامبر ۱۹۸۹ سياستى مبنى بر حمايت از سازمان‌ها و نهضت‌هاى آزادى‌بخش اتخاذ نموده بود. پس از تحولات اين کشور، همگرائى با نهادهاى اروپائى در رأس سياست‌ خارجى اين کشور قرار گرفت که با توجه به اين امر، سياست اين کشور در رابطه با نهضت‌ها و سازمان‌هاى آزادى‌بخش تابعى از سياست‌هاى کلى اروپا گرديد.