معمولاً امور مربوط به واردات، همراه با فعاليّت‌هاى مربوط به توزيع محصول در شبه‌جزيره مالزى غربى از طريق شرکت‌هاى تجارى مستقر در کوالالامپور صورت مى‌گيرد. ايالات صباح و ساراواک ارتباط کمترى با عرضه‌کنندگان خارجى دارند، اما به‌وسيله شعب مؤسسات تجارى در کوالالامپور يا نمايندگان آنها سرويس‌دهى مى‌شوند. همچنين برخى از شرکت‌ها که داراى دفتر مرکزى در سنگاپور هستند خدمات بازاريابى خود را در مالزى نيز توسعه داده‌اند.


مؤسساتى که به امور تجارى در داخل کشور اشتغال دارند از لحاظ اندازه و نوع کار به دو گروه تقسيم مى‌شوند. گروه نخست مؤسسات بزرگى هستند که براساس مشارکت و سرمايه‌گذارى خارجى تأسيس شده‌اند و گروه دوم شرکت‌هائى با مالکيت محلى هستند که کوچکتر از نوع اول مى‌باشند. در ميان شرکت‌هائى که مالکيت خارجى دارند هنوز تعدادى از مؤسسات خصوصى که داراى مالکيت انگليسى هستند، به‌چشم مى‌خورند.


مؤسسات بزرگتر دامنه وسيعى از خدمات و تسهيلات را ارائه مى‌کنند که از جمله آنها فعاليّت‌هاى مربوط به ورود محصولات و کالاها است که براى مالکين اين محصولات انجام مى‌دهند. آنها امور مربوط به حمل و نقل و ساير خدمات جانبى مانند راهنمائى‌هائى در ارتباط با امور انباردارى (نگهداري) و مسائل فنى را ارائه مى‌دهند. همچنين اين امکان وجود دارد که آنها به طور مستقيم با مشتريان عمده ارتباط داشته و شبکه‌هاى توزيع عمده فروشان را در دست داشته باشند.



مؤسسات تجارى کوچکتر که به‌صورت تخصصى کار مى‌کنند معمولاً در شهرهاى ديگر (خارج از کوالالامپور) يافت مى‌شوند. براى مثال مراکز (Ipoh) و مالاکا (Malacca) به عنوان مراکز مهم تجارت لاستيک و قلع مالزى غربى شناخته مى‌شوند.



در کشورى غنى و سرشار از منابع طبيعى همانند مالزي، تجارت داخلی معمولاً بسيار پررونق و فعال مى‌باشد. آنها داراى يک جريان دائمى و مستمر حمل محصولات زمين، دريا و جنگل به سمت مناطق شهرى و جريان معکوس توليدات کارخانه‌اى به سمت حوزه‌هاى روستائى مى‌باشند. (UN, Traders Manual for Asia and the Pacific, Malaysia - Bangok, United National Pub, 1988)