تمرينات تکنيکهاى مقدماتى توپگيرى
تمرينات حرکت به اطراف يکى از اصولىترين مهارتها در واليبال محسوب مىشود. گرچه روشهاى اجرائى اين حرکات، در مبحث اول به تفصيل مورد اشاره قرار گرفته با اين همه، بهدليل اهميت موضوع و ارتباط نزديکى که بين آن و فنون شيرجه و غلت وجود دارد، در اينجا به نمونهاى از تمرينات آن اشاره مىشود.
از فراگيران خواسته مىشود که با رعايت يک فاصلهٔ مناسب در داخل زمين مستقر شوند. ابتدا مربى حرکات فراگيران را به سمتِ راست، چپ، جلو و عقب، زير نظر قرار مىدهد و به اصلاح آن مىپردازد. آنگاه هر يک از فراگيران با رعايت نکات ايمني، حرکات مورد نظر را تمرين مىکنند.
فراگيران در پشت خط انتهائى زمين، يک صف تشکيل داده، روبهروى تور مىايستند سپس مربى به همراه فرد کمک کننده، نزديک تور مستقر مىشود. آنگاه با فراخواندن هر يک از فراگيران به داخل زمين، با پرتاب توپ در مسيرهاى مختلف، به مرورِ تمرين حرکات پا مىپردازد. اصلاح حرکات مورد نظر از موارد اصلى اين مهارت به حساب مىآيد (تصوير زير).
نکات ايمنى
- در هنگام غلت زدن، بايد هميشه قسمت پشت فراگيران کاملاً قوس داشته باشد و تا سرحدِّ
امکان سر در داخل بدن (سينه) قرار بگيرد. در صورت توجّه نکردن به اين موضوع، امکان
اصابت سرِ فراگير با زمين وجود دارد.
- اهرمهاى درگير، خصوصاً در فنّ شيرجه بايد کاملاً توانائى اجراء اين فن را داشته
باشند و يا تقويت گردند تا در هنگام اجراء مهارت آسيبى متوجّه عضلات، مفاصل و رباطهاى
کتف و دست نشود.
- استفاده از تشک، براى يادگيرى مقدماتى فنّ شيرجه يکى از اقدامات لازم براى
جلوگيرى از صدمات احتمالى بهشمار مىرود.
- در هنگام شيرجه رفتن، بايد کاملاً مراقبت بهعمل آيد که چانه با زمين برخورد نکند
(صدمات قسمت چانه از آسيبهاى شايع واليبال محسوب مىشود).
- در هنگام اجراء شيرجه و غلت، لازم است حرکات بلافاصله زمانى مناسب انجام شود.
اتخاذ چنين روشى از برخورد فراگيران با يکديگر جلوگيرى مىکند. همچنين بايد سعى شود
که انجام تمرينات در يک مسير و يک جهت صورت گيرد.
- قبل از انجام تمرين، بايد از نبودِ وسايل اضافى در داخلِ زمين مطمئن باشيم، غفلت در اين مورد درصد آسيبهاى احتمالى را افزايش مىدهد.