ساختار استخوانى و مفصلى
مفصل آرنج از استخوانهاى بازو و دو زند زيرين و زبرين تشکيل گرديده است (شکل زير). دو مفصل در اين محل قرار دارد، يکى مفصل بين سر انتهايى استخوان بازو و زند زبرين که از نوع کروى است ولى بهعلت اتصال به زند زيرين که انتهاى آن با استخوان بازو مفصل قرقرهاى مىسازد قادر به حرکت آبداکشن و آداکشن حول محور ساجيتال نبوده ولى مىتواند حول محور فرونتال و به همراه زند زيرين حرکات فلکشن و اکستنشن را انجام مىدهد. زند زبرين حول محور ورتيکال نيز قادر به حرکت بوده و با وجود مفاصل ساعد که از نوع استوانهاى هستند حرکات سوپينيشن و پرونيشن را انجام مىدهند. در واقع در مفاصل منطقهٔ آرنج سه مفصل قرقرهاى (بين زند زيرين و بازو)، کروى (بين زند زبرين و بازو)، و استوانهاى (بين دو زند زيرين و زبرين) را مىتوان مشاهده نمود.
عضلات اين ناحيه را معمولاً به دو دسته فکلسور و اکستنسور آرنج تقسيم مىنمايند، عضلات فلکسور در ناحيهٔ قدامى و اکستنسورها در ناحيهٔ خلفى آرنج قرار دارند. بعضى از افراد قادر هستند، مفصل آرنج را از حد طبيعى بيشتر باز نمايند و حرکت هايپراکستنشن را انجام دهند، که علت آن کوتاه بون زائدهٔ آرنجى (انتهاى استخوان زند زيرين) مىباشد.
ليگامنتهاى نگهدارندهٔ مفصل آرنج
ليگامنتهاى نگهدارندهٔ مفصل آرنج عبارتند از ليگامنت حلقوي، ليگامنت جانبى زند اسفلى و ليگامنت جانبى زند اعلايى و ليگامنت بين دو استخوان زند اعلا و زند اسفل (ليگامنت بين استخواني) وجود دارد که نگهدارندهٔ استخوانها به يکديگر مىباشند.