انسان در عصر نوسنگى و دورهٔ مس و سنگ از حدود ۵۵۰۰ ق.م. استفاده از فلز را آغاز کرد. بعد از مدتى توانست آن‌را با کوره‌هاى ابتدايى ذوب و سپس به روش‌هاى چکش‌کارى و قالب‌گيرى از آن استفاده کند.
تاريخ فلزکارى در ايران به کشف ذوب فلزات که حدود هزارهٔ اول قبل از ميلاد انجام شده است مى‌رسد. اشياى بى‌شمار زرين و سيمين و حتى آهنى و بخصوص مفرغى که از تمدن لرستان به‌جاى مانده، نشان‌دهندهٔ آن است.
.jpg)
فلزکارى و هنرهاى مرتبط با آن از روزگاران کهن تا دوران معاصر، آثار ارزشمندى را در بر مى‌گيرد. فلزکارى خود رشته‌هاى متعدد و متنوعى را شامل مى‌شود، چون قلمزني، حکاکي، ميناکاري، مليله‌کاري، طلاکوبي، نقره‌کوبى و ...