عضويت در سازمان‌ها و موافقت‌نامه‌هاى منطقه‌اى و بين‌المللى سنگاپور چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا عضویت در سازمان‌ها و بلوکبندی سیاسی و نظامی عضویت در موافقتنامههای تجاری ترجیحی عضویت در موافقتنامههای مربوط به اتحادیههای گمرکی عضویت در سازمانهای منطقهای و بینالمللی اقتصادی عضویت در سازمان تجارت جهانی W.T.O عضويت در سازمان‌ها و بلوک‌بندى سياسى و نظامى تمرکز بر پايدارى و بقاى ملّي، واکنشى از طرف سنگاپور در قبال اشغال کامبوج از طرف ويتنام در ۱۹۷۸ بود. از ميان تمام عوامل مختلف، بيشتر از همه، اشغال پر سروصداى کشور کوچکى چون کامبوج توسط ويتنام سبب گرديد که سنگاپور بيشتر متوجه خود شده و تصميم بر جلب توجهات بين‌المللى به‌سوى خود بگيرد. بعد از اشغال کامبوج،سنگاپور موقعيّت بين‌المللى خود را با توسعهٔ روابط ديپلماتيک و جلب توجه محافل بين‌المللى ارتقاء داده و بدين ترتيب خود را به عضويت ASEAN، جنبش عدم تعهد (Non Aligned Movement) (NAM)، بانک توسعهٔ آسيايى (The Asian evelopment Bank) (ADB)، گروه ۷۷، سازمان بين‌المللى مخابرات ماهواره‌اى (The International Telecommunication Satellite Organization) (INTELSAT)، سازمان ملل و شعب آن درآورد. عضويت در موافقت‌نامه‌هاى تجارى ترجيحى در اين زمينه مى‌توان به عضويت سنگاپور در کنفدراسيون بين‌المللى تجارت آزاد (International Confeseration of ree Trade) (ICFT) اشاره کرد. اين سازمان در سال ۱۹۴۹ تشکيل گرديد و در حال حاضر ۲۱۵ سازمان از ۱۴۵ کشور جهانى در آن عضو هستند. اين سازمان داراى ۳ قسمت عمده است که عبارتند از: ۱. APRO- براى آسيا و اقيانوسيه ۲. ORIT- براى آمريکا ۳. AFRO- براى آفريقا اين سازمان ارتباط نزديکى با کنفدراسيون تجارت اتحاديه اروپا (European Trade Union Confederation) (ETUC) دارد. وظايف اين سازمان عبارتند از: ۱. پذيرش و دفاع از اتحاديه‌هاى تجارى و حقوق کارگران ۲. ريشه‌کنى بيگارى و کار اطفال ۳. توسعهٔ حقوق برابر براى کار زنان ۴. محيط زيست ۵. اجراى برنامه‌هاى آموزشى براى اتحاديه‌هاى تجارى در همهٔ جهان ۶. تشويق سازمان‌هاى داراى کارگران جوان ۷. فرستادن کميته‌اى براى رسيدگى به وضعيّت اتحاديه‌هاى تجارى کشورهاى مختلف. عضويت در اين سازمان براى تمامى اتحاديه‌هاى تجارى که مستقل هستند و ساختار دموکراتيک دارند، آزاد است. پيوستن به اين سازمان و رعايت قوانين و مقررات آن نشان‌دهندهٔ ساختار کاملاً آزاد در تجارت مى‌باشد که مى‌تواند سبب جلب توجه تجار جهانى (به‌خصوص جامعهٔ اروپا) به بازار کشور موردنظر گردد. عضويت در موافقت‌نامه‌هاى مربوط به اتحاديه‌هاى گمرکى همچنين سنگاپور، يک روش احتياطى وليکن مشتاقانه را براى حرکت به‌سمت ديگر گروه‌هاى منطقه‌اى در پيش گرفت که مهمترين آنها، ميدان همکارى اقتصادى آسيا - اقيانوسيه (ASia - Pasific Economic Coorporation) (APEC) مى‌باشد که برخى از کشورهاى اطراف اقيانوسيه را گروه‌بندى مى‌کند. (EIU, 1996) عضويت در سازمان‌هاى منطقه‌اى و بين‌المللى اقتصادى سنگاپور در سال ۱۹۶۶ به‌عضويت صندوق بين‌المللى پول (I.M.F)، بانک جهاني، بانک توسعهٔ آسيا (A.D.B) (از سپتامبر ۱۹۶۶) و بانک بين‌المللى نوسازى و توسعه (International Ban For Reconstruction and Development) (IBRD) (از آگوست ۱۹۶۶) درآمد و در سال ۱۹۶۸ به شرکت مالى بين‌المللى (International Fonance Corppration) (I.F.C) که وابسته به بانک جهانى بود پيوسته و از سال ۱۹۹۷ نيز به آژانس ضمانت سرمايه‌گذارى چند جانبه (Multi;ateral Investment Guarantee Agenecy) (MIGA ملحق گرديد. وام‌هاى سنگاپور از بانک جهانى و بانک توسعهٔ آسيا براى تأمين بودجه پروژه‌هاى مربوط به توسعه و تأمين آب، توليد و توزيع برق، فاضلاب، خدمات تلفني، خدمات آموزش و کنترل محيطى بوده و استفاده شده است. اين کشور جمعاً بالغ بر چهارده وام بين سال‌هاى ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۵ از بانک جهانى و ۱۴ وام از بانک توسعهٔ آسيا بين سال‌هاى ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۰ دريافت نموده است. به‌طور کلى وام‌هاى اخذ شده توسط سنگاپور از بانک جهانى و بانک توسعهٔ آسيا تا سال ۱۹۸۸ به‌ترتيب ۱/۳۵ و ۴/۴۵ ميليارد دلار آمريکا بوده است که اين قرض‌ها، نقش مهمى در توسعهٔ زيرساخت‌هاى اقتصادى سنگاپور در مراحل اوليهٔ توسعه اين کشور ايفاء نموده است. سنگاپور در آگوست ۱۹۶۶ عضو صندوق بين‌المللى پول (IMF) شده و در سال ۱۹۹۸ سهم تعهد پرداخت خود در IMF را به ۵/۸۶۲ ميليون SDR (حدوداً ۰۱/۲ ميليارد دلار) رساند. سنگاپور در بسيارى از زمينه‌ها از جمله جلوگيرى از بحران مالى آمريکاى لاتين در نوامبر ۱۹۹۶ (با پرداخت ۴/۹۹ ميليون SDR به برزيل) و اعطاء وام به تايلند و اندونزى (يک ميليارد دلار به تايلند و ۵ ميليارد دلار به اندونزي) و همکارى و مساعدت در دادن آموزش‌هاى تکنيکى و تکنولوژيکى به کشورهاى در حال توسعه در ناحيهٔ خليج‌فارس از طريق مؤسسه آموزش‌هاى منطقه‌اى سنگاپور (IMF - Singapore Regional Training Institute) (SRTI) با صندوق بين‌المللى پول همکارى داشته است. عضويت در سازمان تجارت جهانى W.T.O سنگاپور با فعاليّت‌هاى بسيار زيادى و با اصلاحات مختلف مالى و اعمال سياست‌هاى آزادسازى اقتصادى در ژانويه ۱۹۹۳ به‌طور رسمى به‌عضويت سازمان تجارت جهانى W.T.O (GATT سابق) درآمد. چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها
