معدن

در سال ۱۹۸۹، معدن، ۲/۱۱ درصد از توليد ناخالص داخلى را تشکيل مى‌داد، اما تنها ۱/۱ درصد از جمعيت شاغل را به خود اختصاص داده بود. ذخاير اصلى نروژ عبارتند از: ذغال سنگ، نفت خام و گاز طبيعي، سنگ آهن، مس، روي، سرب، تيتان، نقره، گرانيت، مرمر، آلومينيوم و نيکل.

ساير محصولات مهم معدنى نروژ به ترتيب اهميت عبارتند از: روي، مس و سرب.

در سال ۱۹۸۷ در بخش معدن (بدون در نظر گرفتن نفت و گاز طبيعي) ۴۳۰ شرکت در امر استخراج، و حدود ۷۳۲۷ نفر فعاليت مى‌نمودند و ۱/۱ درصد از توليد ناخالص ملى و معادل ۸/۴۰۲۶ ميليون کرون را فراهم کرده‌اند.

نفت و گاز

بخش هيدروکربن‌ها، مهمترين بخش اقتصاد نروژ است. در سال ۱۹۸۶، اين بخش حدود ۶/۱۹ درصد از توليد ناخالص داخلى را تشکيل مى‌داد، اين کشور به شدت به درآمدهاى ناشى از نفت وابسته است. کشور نروژ از نظر نفت در اروپا از اهميت قابل‌توجهى برخوردار است و به همراه انگلستان نقش بسيار عمده‌اى در کاهش قيمت نفت در بازارهاى جهانى ايفاء مى‌نمايد و به عنوان تکيه‌گاه جهان غرب در بحران‌هاى نفتى عمل نموده است. در سال‌هاى آخر دههٔ گذشته حدود ۵۰ درصد از صادرات اين کشور را نفت و گاز تشکيل مى‌دهد. البته پيش‌بينى مى‌شود که افزايش وابستگى نروژ به صادرات نفت باعث شود که اين کشور به فکر افزايش قيمت نفت در بازارهاى جهانى باشد.

توليد و استخراج نفت در نروژ از سال ۱۹۷۱ آغاز شد. اغلب ذخاير نفت نروژ در فلات قاره واقع شده است. مخازن عظيم (Ekofisk) در زير درياى شمال قرار دارد و بيشتر نفت و گاز درياى شمال در اين مخازن انبار مى‌گردند و سپس توسط خطوط لوله به ساير کشورهاى اروپائى صادر مى‌شوند. البته در سال‌هاى آخر دههٔ گذشته اين مخازن نشت نموده و خطر عمده‌اى براى آلودگى درياى شمال محسوب مى‌گردد.

ميزان بهره‌بردارى از ذخاير نفت درياى شمال در ماه ژوئيه (۱۹۹۳)، به بالاترين رقم خود رسيد. در اين ماه روزانه ۲،۳۵۹،۰۰۰ بشکه نفت توليد شد، در ماه اوت، روزانه ۱۰ هزار بشکه در روز افزايش يافت. کشور نروژ در سال ۱۹۹۲، حدود ۷/۷۶ ميليون تُن نفت توليد نمود و تصميم داشت اين رقم را در سال ۱۹۹۳ به ۷۸ ميليون تُن افزايش دهد.

درياى بارنت نيز داراى مخازن نفت است اما شرکت‌هاى نفتى خارجى معتقد هستند که استخراج نفت در درياى بارنت از لحاظ اقتصادى فاقد منفعت است. به علت شرايط سخت سرماى قطبي، استخراج و حلم و نقل نفت و گاز در درياى بارنت بسيار مشکل است، زيرا فقط کشتى‌هاى يخ‌شکن قادر به رفت و آمد در بعضى از مناطق درياى بارنت مى‌باشند. به همين دليل پيش‌بينى مى‌شود، دولت براى فعال کردن بخش نفت و گاز در درياى بارنت، امتيازات و تسهيلاتى براى شرکت‌هاى خارجى قائل گردد.

منابع نفتى موجود در منطقه دراگون نيز از ديگر منابع نفتى نروژ محسوب مى‌شود. طبق تحقيقات به عمل آمده توسط شرکت نورسک شل، ميزان ذخاير نفت منطقه دراگون، اخيراً به ۲۰۰ ميليون بشکه به ارزش ۲۵ ميليارد کرون افزايش يافته است، و چنين به نظر مى‌رسد که با توسعه تکنولوژي، امکان اکتشاف منابع بيشترى فراهم شود.

در سال ۱۹۸۹، درآمدهاى ناشى از استخراج و بهره‌بردارى و فروش نفت و گاز طبيعي، ۷/۴۲ درصد از کل درآمدهاى صادراتى را تشکيل مى‌داد. ذخاير اصلى گاز طبيعى نروژ، عمدتاً براى فروش به بازارهاى خارجى استخراج مى‌شود.

همان‌طور که قبلاً اشاره شد، گاز طبيعى از اقلام مهم صادراتى نروژ محسوب مى‌شود. افزايش صادرات گاز طبيعى نروژ به اروپا سبب شد که دولت، عمليات احداث خط لوله جديدى به هزينه ۱۰ ميليارد کرون ميان نروژ و اروپا آغاز نمايد. نروژ، اخيراً قراردادهائى با ساير کشورها جهت فروش گاز امضاء نموده است که خطوط لوله فعلى به هيچ‌وجه پاسخ‌گوى اين نيازها نمى‌باشد. خط لولهٔ جديد (به گفته يکى از مديران شرکت نفتي، استات اويل)، در ماه اکتبر ۱۹۹۸ آماده بهره‌بردارى خواهد شد. بدين ترتيب نروژ خواهد توانست صادرات گاز را افزايش دهد. و علاوه بر قراردادهاى موجود، قرارداد فروش ۱۲ ميليارد متر مکعب گاز را نيز امضاء نمايد. دولت نروژ، جهت افزايش بهره‌بردارى از خطوط موجود گاز، کمپرسورهاى جديدى به ارزش حدود ۵-۴ ميليارد کرون در خطوط فعلى نصب خواهد کرد.

در سال ۱۹۸۷، در نروژ، ۱۲ شرکت در امر توليد و استخراج نفت و گاز طبيعى فعاليت داشته‌اند. در بين شرکت‌هاى نفتي، شرکت دولتى نفتى استات اويل، مهمترين شرکت محسوب مى‌شود. اين شرکت (در ژوئيه ۱۹۹۳)، با حجم معاملات تجارى ۱۲/۸ ميليارد دلار از لحاظ رتبه در ميان شرکت‌هاى بزرگ بين‌المللي، به مقام ۱۰۷، نائل شد و پس از آن، شرکت‌هاى اوکلا و اکر با حجم معاملات تجارى به ترتيب ۶۰۰ و ۴۸۲ ميليون دلار در ساير رديف‌ها قرار گرفته‌اند.

جدول ميزان استخراج ذخاير معدنى (تُن متريک)