خبرگزاری مهر – سرویس فرهنگ:
تقارن روز عید میلاد مسعود حضرت امیرالمومنین علیه السلام با شب عید نوروز بهانهای شد تا احمد بابایی دست به قلم خیال ببرد و چارپارهای مکتوب کند. گفت «تلخ است»! گفتمش «تلخی از دوست هم رسد نیکوست!» و او خود، نیکتر از همگان میداند که این تلخیِ مبارک در شب و شام دو عید، حوالتی از دوسترسیده است.
بابایی آئینیسرا ست، ولی گذشتهگرا نیست. سهم بالایی که در شعرش به آئین میدهد، صرفاً معطوف به گذشته نیست. او بارها گذشته آئینی ما را روایت کرده، ولی از روایت آن، امکاناتی را برای امروز بیرون میکشد. در شعر پیشرو از انسان کاملی سروده است که در شانش گفتهاند «کُنْتَ لِلْمُؤْمِنینَ أباً رَحیماً اِذْ صاروُا عَلَیْکَ عِیالاً» و حالا شاعر در آخرین روزهای سالی سخت برای عیال امیر مؤمنان تیغ نقدش را آخته و برای امروز حماسه ساخته.
چارپاره تازه سروده شده احمد بابایی را در تقارن روز میلاد امیر المومنین علی علیه السلام و عید نوروز میخوانیم.
«یا علی (ع) یا محول
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است