به گزارش خبرآنلاین، میگویند: «خیلی وقت است باهم رابطهای نداریم، توافق کردهایم فقط در یک خانه با هم زندگی کنیم تا بچه بزرگ شود و به سر و سامان برسد بعد از هم جدا میشویم، کاری به کار هم نداریم، با هم سر یک سفره یا میز غذا نمینشینیم، با هم حرف نمیزنیم، اتفاقا اینطوری بچه هم راحتتر است. رابطهاش با هر دو ما خوب است.» برای کسانی که در کلانشهرها زندگی میکنند این حرفها عجیب و غریبه نیست همه ما حداقل در اطراف خودمان خانوادههایی را میشناسیم که همین وضعیت را دارند به اصطلاح طلاق عاطفی گرفتهاند و منت زیر یک سقف زندگی کردن را هم بر سر کودک خانه میگذارند که به خاطر او همدیگر را تحمل و از خودگذشتگی میکنند. در چنین خانوادههایی و نیز در خانههایی که پدر و مادر اختلافات و دعواهای هر روز و شدید دارند، کودکان در وضعیت بحرانی و غفلت عاطفی قرار میگیرند. در این شرایط با مدلی از فرزندپروری روبهرو هستیم که آسیبزاست.
«طرد عاطفی» یا «غفلت» شایعترین نوع کودکآزاری است که در خانوادههای با اختلافات بسیار، خانوادههای پرجمعیت و محیط اجتماعی متراکم بیشتر رایج است و پیامدهای ناگواری در پی دارد؛ به عبارت دیگر کودکی که مورد غفلت واقع میشود دچار اختلالات رفتاری و تربیتی خواهد شد و این اختلالات را در جامعه سرایت میدهد او که از شرایط ناهنجار زندگی خود آسیبدیده مستعد آسیب زدن به جامعه نیز هست. پیامی که فیلم سینمایی آستیگمات به مخاطب میدهد نیز همین موارد را شامل میشود کودکی که در خانه توسط پدر و مادر مورد بیتوجهی قرار میگیرد و با الگوبرداری نادرست از پدر، خشم خود را به او و جامعه با رفتارهای ناهنجار بروز میدهد.
فیلم سینمایی آستیگمات با وجود محدودیتهایی که در اکران با آن مواجه شد توانست یکی از پرفروشترین فیلمهای پاییز 97 باشد. مجیدرضا مصطفوی کارگردان و تهیهکننده آستیگمات در نشست بررسی دلایل بروز بلوغ زودرس کودکان و راهکارهای کنترل آنکه به همت پویش «بدسرپرست تنهاتر است» و با همکاری انجمن اسلامی دانشگاه علامه برگزار میشد، گفت: ما در حوزه فرهنگ و هنر با سیستم مدیریتی محافظهکاری روبهرو هستیم که از هر موضوعی که مطرح میکنیم سوءبرداشت دارند، به همین دلیل آستیگمات بعد از یک سال و با حذف چندین مورد در بدترین فصل سال اکران شد.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است