آسیب رفتارهای ناشایست بر روان کارکنان اورژانس

به گزارش ایرنا، کارشناسان اورژانس به شکل شبانه روزی، بدون هیچ چشمداشتی و با جان و دل برای نجات بیماران و مصدومان سوانح رانندگی تلاش می کنند و همیشه در آماده باش کامل هستند تا اگر در نقطه ای از شهر و محل برای شهروندان اتفاق ناخوشایندی رخ داد، در سریعترین زمان ممکن وارد عمل شوند.


** جوسازی ها مبنی بر تاخیر اورژانس، مردم را بدبین کرده است
رئیس اورژانس پیش بیمارستانی و مدیر حوادث دانشگاه علوم پزشکی تبریز در این خصوص به ایرنا می گوید: جوسازی ها در خصوص اینکه اورژانس همیشه دیر می رسد، موجب شده مردم دیدگاه خوبی نسبت به حضور اورژانس در صحنه نداشته باشند.
دکتر فرزاد رحمانی اضافه می کند: میانگین رسیدن اورژانس بر اساس استاندارد در داخل شهر 10 دقیقه و در جاده 14 دقیقه و در استان ما این عدد کمتر است؛ فقط در مواقع ترافیک میزان رسیدن به بالین بیمار ممکن است با پنج دقیقه تاخیر همراه باشد.
دکتر رحمانی اظهار داشت : نیاز به فرهنگ سازی در خصوص وظایف و عملکرد اورژانس در جامعه وجود دارد.
وی با تاکید بر اینکه هر 2 فردی که در آمبولانس اورژانس حضور دارند، کاردان و کارشناس فوریت های پزشکی هستند، می گوید: در سیستم اورژانس فردی با عنوان راننده وجود ندارد، ولی شهروندان تصور غلطی از این موضوع دارند.
رئیس اورژانس پیش بیمارستانی و مدیر حوادث دانشگاه علوم پزشکی تبریز تشریح می کند: موارد مربوط به ضرب و شتم نیروهای اورژانس در استان ما کم و در سال جاری تاکنون 2 مورد رخ داده ولی میزان برخوردهای ناشایست با تکنسین های اورژانس قابل تامل است.
وی ادامه می دهد: برخوردهای ناشایست با کارشناسان اورژانس بر روح و روان این افراد تاثیر می گذارد و سختی کار آنها را چند برابر می کند.
دکتر رحمانی اضافه می کند: 550 کارشناس اورژانس در 106 پایگاه در آذربایجان شرقی فعالیت می کنند.

** برخوردهای ناشایست اطرافیان بیمار ما را اذیت می کند
کارشناس فوریت های پزشکی آذربایجان شرقی نیز ایرنا می گوید: 13 سال سابقه فعالیت دارم و در این مدت با برخودرهای متفاوتی از سوی اطرافیان بیمار مواجه شده ام.
حبیب حسینقلی زاده اضافه می کند: متاسفانه در برخی موارد شاهد برخوردهای نامناسب از سوی اطرافیان بیمار هستیم و می توان گفت هر تکنسین اورژانس در طول سابقه خدمت خود حداقل یکبار مورد ضرب و شتم قرار می گیرد.
وی ادامه می دهد: ضرب و شتم فقط به جسم و جان انسان آسیب می رساند و بعد از مدتی آثار آن برطرف می شود، ولی ما کارشناسان اورژانس در طول شبانه روز که با جان و دل برای خدمت به مردم و بدون منت تلاش می کنیم با الفاظ ناشایستی روبرو می شویم که روح و روان ما را اذیت می کند.
حسینقلی زاده می گوید: با این وجود، برخوردها و سخنان ناشایست اطرافیان بیمار باعث نمی شود تا ما بیمار را رها کنیم، بلکه بدون توجه به آنها به وضعیت بیمار رسیدگی می کنیم و اقدامات لازم را انجام می دهیم.
وی اضافه می کند: من همیشه به دانشجویانم که جوان هستند می گویم اگر این رشته را انتخاب کرده اید و می خواهید به مردم خدمت کنید، بایستی بسیار صبور باشید و در مقابل توهین ها و فحاشی هایی که می شود کار خود را رها نکنید، وظیفه شما درمان و رسیدگی به وضع بیمار است.
این کارشناس فوریت های پزشکی آذربایجان شرقی ادامه می دهد: متاسفانه فرهنگ راه دادن به آمبولانس هنوز در جامعه ما نهادینه نشده و حتی در مواردی شاهد بدرفتاری رانندگان و توهین و تهدید آنها علیه نیروهای اورژانس نیز بوده ایم.
وی می گوید: وقتی بیمار بدحال ولی هوشیار در آمبولانس وجود دارد، آژیر آمبولانس را روشن نمی کنیم تا بیمار دچار اضطراب و استرس نشود، اما وقتی بیمار هوشیار نیست آژیر را روشن می کنیم تا خودروها راه را برای ما باز کنند.
حسینقلی زاده ادامه می دهد: در یکی از ماموریت ها که مریض بدحال داشتم یکی از رانندگان خودرو بخاطر اینکه آژیر آمبولانس روشن بود جلوی ما را گرفت و با فحاشی در پشتی آمبولانس را باز کرد که شما بیمار ندارید.
وی می گوید: مردم همیشه این تصور را از کارشناسان اورژانس دارند که باید خیلی سریع به بالین بیمار برسند ولی اینکه آیا به موقع با اورژانس تماس گرفته اند، توجه نمی کنند.
این کارشناس فوریت های پزشکی آذربایجان شرقی می گوید: معمولا در حوادث رانندگی مردم قبل از اینکه با اورژانس تماس بگیرند، با پلیس 110 تماس می گیرند و این یکی از دلایل دیر رسیدن اورژانس است.
وی اضافه می کند: همه شهروندان به این موضوع که زمان رسیدن اورژانس بر بالین بیمار بسیار مهم و حیاتی است، واقف هستند، اما در عمل کمتر راننده ای وجود دارد که با دیدن آمبولانس راه را برای خودرو اورژانس باز کند و ما اکثرا در ترافیک های خیابانی گرفتار می شویم.
حسینقلی زاده اظهار می کند: براساس سلسله وظایفی که تعریف شده، در ماموریت های تصادفی تا زمانی که امنیت صحنه برقرار نشده، نباید وارد عمل شویم، اما کارشناسان اورژانس منتظر این موضوع نمی شوند و نجات جان بیمار را بر خود مقدم می دانند.
کاردان فوریت های پزشکی آذربایجان شرقی نیز که حدود 2 هفته قبل مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود، به ایرنا می گوید: حدود 12 نیمه شب با اعلام سانحه رانندگی در اتوبان کسایی تبریز بلافاصله همراه با همکار خود به سمت محل حادثه راه افتادیم.
رضا اسداللهی اضافه می کند: ترافیک بسیار سنگین بود و رانندگان نیز توجهی به آمبولانس نداشتند به همین دلیل با وجود بارش برف و سرما از خودرو پیاده شدم تا راه را برای آمبولانس باز کنم.
وی ادامه می دهد: با نزدیک شدن به محل حادثه با پای پیاده خود را به مصدومان رساندم، از دور 2 نفر را در کنار خودروی پرشیایی که واژگون شده بود، دیدم که یکی از مصدومان دیگری را به بغل گرفته است.
وی اضافه می کند: نزدیک تر که شدم متوجه فوت یکی از مصدومان شدم؛ دستم را روی شانه مصدوم دوم گذاشتم تا شرایط او را بررسی کنم که در این هنگام با مشت و سیلی به جان من افتاد.
اسداللهی می گوید: همکارم و مردم مرا به زور از دست این فرد رها کردند و بر اساس وظیفه خود با وجود شدت جراحات به مداوای مصدوم سوم پرداختم و او را به کمک همکارم به سمت آمبولانس بردم که در این لحظه مصدوم اولی این بار به همکارم حمله کرد و او را مورد ضرب و شتم قرار داد.
وی یادآوری می کند: با وجود همه اینها من و همکارم به مداوای هر دو مصدوم می پردازیم و آنها را به بیمارستان می رسانیم.

** تلخی های ضرب و شتم یک کارشناس اورژانس
تکنسین فوریت های پزشکی آذربایجان شرقی که 12 سال سابقه فعالیت دارد، نیز می گوید: در یکی از ماموریت های غیرتصادفی وقتی به محل رسیدیم کوچه بسیار تنگ و باریک بود و محلی برای پارک وجود نداشت.
عبدالله آقایی نوروزلو می افزاید: همکارم برای انجام اقدامات درمانی پیاده شد و من به دلیل پارک خودرو آمبولانس کمی دیرتر پیاده شدم و سرکوچه از اطرافیان بیمار آدرس خانه را جویا شدم که گفتن درب آخری در انتهای کوچه است.
وی ادامه می دهد: انتهای کوچه که می رسم 3 باب خانه کنار وجود داشت و من دوباره می پرسم که کدام درب را باید بزنم که در این موقع اطرافیان بیمار به من حمله کرده و با بیان اینکه دیر کرده ای و گیج می زنی مرا مورد ضرب و شتم قرار دادند.

** هر گونه توهین به کادر درمانی پیگرد قانونی دارد
کارشناس امور حقوقی دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز می گوید: گاه اتفاق می‌افتد افرادی از جامعه پزشکی که خدمات درمانی را به بیماران ارائه می دهند با برخوردهای ناخوشایند همراهان بیماران مواجه می‌شوند.
مهدی علمی ادامه می دهد: در مواد 608 و 609 قانون مجازات اسلامی به صراحت عنوان شده چنان که هر کسی اعم از بیمار و بستگان به پرسنل درمانی توهین کنند، مشمول 3 تا 6 ماه حبس، شلاق تا 74 ضربه و جزای نقدی می شوند.
وی مصادیق توهین را به کار بردن الفاظ رکیک و اهانت آمیز و تحقیر کننده، فحاشی و انجام هرگونه اقدامات عملی (ضربه) که دلالت بر توهین و تحقیر داشته باشند، عنوان می کند.
علمی اضافه می کند: در قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) نیز هرگونه حمله یا مقاومتی که با علم و آگاهی نسبت به ماموران دولت در حین انجام وظیفه آنان به عمل آید، تمرد محسوب می شود و مجازات آن بسته به عملی که انجام داده حبس از شش ماه تا یک سال می باشد.
6120/518