وزیر سابق زیر نور فلش دادگاه

به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، هر بار که صحبت از دادگاه کیفری و جرم و مجازات می شود، انتظار شنیدن واژه هایی همچون اعدام، زندان، اختلاس، دزدی، خیانت در امانت را داریم. فضای سنگین دادگاه همواره باعث می شود تا پیشینه ای منفی از چنین محاکمی داشته باشیم اما اظهارات یکی از وکلای متهمان با ادبیات خاص خودش باعث شد تا حاضران در دادگاه، لحظاتی را در فضایی متفاوت تنفس کنند.
چه کسی فکر می کرد متهمی که در برابر رئیس دادگاه بیش از یک ساعت و نیم ایستاده و به سوالات او پاسخ می دهد، روزی به عنوان وزیر این مملکت، دم و دستگاه و برو و بیایی داشته است؟
یکی از خبرنگاران در دومین جلسه رسیدگی به اتهامات برخی مدیران بانک سرمایه در شعبه سوم دادگاه ویژه جرایم اقتصادی به همکارش از گردش روزگار می گفت که زندگی چقدر فراز و نشیب دارد و کسی که امروز به عنوان متهم پاسخگوی قاضی است، روزگاری به عنوان وزیر مصاحبه می کرد.
چند ماهی است که جلسات دادگاه های انقلاب برای رسیدگی به مفاسد اقتصادی با حضور خبرنگاران و تصویربرداران و در یک کلام به صورت علنی برگزار می شود و مردم بیشتر در جریان این دادگاه ها قرار می گیرند.
امروز که اولین روز بهمن 97 است، خبرنگاران برای پوشش جلسه دادگاه مسئولان سابق بانک سرمایه به دادگاه انقلاب آمدند تا دومین جلسه سه متهم اقتصادی را با اخبار و تصاویر خود برای مردم گزارش کنند اما ارسال اخبار دادگاه برای خبرنگاران ویژگی های خاص خود را دارد.
یکی از امتیازات خبرنگاران برای ورود به دادگاه های انقلاب نسبت به سایر مراجعان این است که می توانند گوشی های خود را تا پشت درهای دادگاه به همراه داشته باشند ولی ورود با موبایل در داخل جلسه ممنوع است. به همین دلیل دقایقی پس از آغاز جلسه، خبرنگاران از جلسه خارج می شوند تا با گوشی یا لب تاب خود گزارش جلسه دادگاه را ارسال کنند.
خبرنگاران برخی خبرگزاری ها گاهی دو یا سه خبرنگار به این جلسات می فرستند تا همچون شرکت کنندگان در مسابقات دو امدادی دقایقی را در جلسه حضور داشته باشند و ادامه جلسه را به خبرنگار دیگر بسپارند و پس از ارسال خبر خود وارد جلسه شده، به پوشش ادامه محاکمه مشغول شوند.
آن دسته از خبرنگارانی که به تنهایی وظیفه پوشش دادگاه را داشتند، به صورت مرتب در رفت و آمد بودند ولی برخی نیز در بیرون از دادگاه می ایستادند و همزمان با شنیدن اظهارات متهم یا وکیل و نماینده دادستان به تایپ خبر خود مشغول می شدند.
تصویربرداران و فیلمبرداران نیز در تلاشند تا به شکار بهترین تصاویر بپردازند و هر کدام از زاویه ای به پوشش تصویری دادگاه می پردازند و همواره ملاحظه یکدیگر را می کنند تا مزاحمتی برای همدیگر نداشته باشند. به همین دلیل گاهی تصویربرداران مجبور می شوند در لابه لای صندلی ها به شکار سوژه بپردازند و برخی نیز به یاد پامرغی های دوران سربازی مجبور می شوند مسافتی را از زیر دوربین های فیلمبرداری عبور کنند و از سوژه خود عکس بگیرند.
گاهی فلش های ممتد تصویربرداران باعث می شود تا خبرنگاران سر از کاغذهای خود بردارند و ببینند چه خبر شده و متوجه می شوند که در لحظه ای که نماینده دادستان یا قاضی برگه ای را نشان می دهد، همه عکاسان مشغول عکس گرفتن می شوند یا زمانی که متهم می خواهد آب بخورد، سمت و سوی دوربین ها به سویش هجوم می آورند.
صحبت از آب خوردن شد که به یاد متهم اصلی امروز جلسه افتادم که بیش از یک ساعت در برابر رئیس دادگاه ایستاد و به سوالات قاضی پاسخ داد و گاهی هم در پاسخ به اظهارات نماینده دادستان تهران و نماینده بانک سرمایه به بیان نکاتی می پرداخت.
بیشترین تلاش تصویربرداران و فیلمبرداران در پایان جلسه و هنگام امضای صورت جلسه بود که بهترین فرصت را برای مصاحبه تصویری فراهم می کرد و نماینده رسانه های تصویری لحظاتی را با کاظمی متهم امروز و وزیر دیروز به گفت و گو پرداختند و از حال و هوای دادگاه پرسیدند.
پرویز کاظمی، رئیس سابق هیات مدیره و وزیر رفاه دولت نهم در جلسه دادگاه، سخنان مقدماتی خود را این گونه بیان کرد: چون وقت کم بود و چشمم را عمل کرده بودم، مطالعه پرونده برایم سخت بود و در حالی که پزشک مرا حتی از رانندگی منع کرده است ولی 13 هزار برگ این پرونده را خواندم.
پس از دقایقی کاظمی لیوان آب را برداشت و قبل از نوشیدن به قاضی مسعودی مقام گفت: من حساسیت دارم و به دلیل آلودگی هوا باید آب بخورم.
او هر بار پس از بیان چند جمله می گفت که «مستندات را ارائه می کنم».
البته کاظمی گفت که به قرائت دفاعیه خود می پردازد و در صورت نیاز توضیحاتی را ارائه خواهد کرد که در عمل، برعکس شد. یعنی بیشتر به توضیحات می پرداخت و در صورت نیاز از روی دفاعیه می خواند. هرچند در سخنانش گفت که وکیلم توضیحات بیشتری خواهد داد.
هنوز نیم ساعت از اظهارات متهم نگذشته بود که دوباره خطاب به رئیس دادگاه گفت «ببخشید اگر مطول می شود» و قاضی مسعودی مقام به او گفت که اجازه دفاع دارد.
یک ساعت پس از اظهارات متهم، نوبت نماینده دادستان تهران رسید که سخن از سودهای بادکنکی بانک سرمایه، حیاط خلوت مفسدان و سوء استفاده های برخی شرکت ها از مردم بیچاره ای چون کارتن خواب ها شد.
از ارقام و اعداد نجومی مطرح شده و ادعای حیف و میل های میلیاردی در دادگاه که بگذریم، سخنان یکی از وکلای این سه متهم برای حاضران و همچنین خبرنگاران جالب بود. اکبر حسینی امامی، وکیل محمدرضا توسلی به دفاع از موکل غایب خود پرداخت؛ موکلی که به دلیل بیماری نتوانسته بود در جلسه حاضر شود. این وکیل در فضای اتهامات و جرایم موکل خود که معمولا برای حاضران سنگین است، به عبارات و واژه هایی متوسل شد و در پناه ادبیات خود توانست فضای دادگاه را به شکلی تلطیف کند.
حسینی امامی گفت که اجرای عدالت کار دستگاه قضایی است و افزود: فضا برای محاکمه مدیران به دلیل عدم نظارت ایجاد شده و من ساعت ها فکر کردم و با این موضوع ارتباط برقرار کردم. بنابراین از جرم دفاع نمی کنم بلکه از حقوق متهم بر اساس قانون اساسی و قوانین کیفری دفاع می کنم.
این وکیل دادگستری با کلمات و عبارت های ادبی و با لحنی خاص به بیان دلایل خود در دفاع از توسلی متهم این پرونده پرداخت و پس از اعلام تقاضای خود از ریاست دادگاه گفت: شکیبایی نمایندگان دادستان و حاضران مرا به نحوی به وجد آورده که مکنونات قلبی ام را با تمام احساساتم بیان کنم.
او در پایان سخنانش مانند برخی سخنرانان که می گویند «خدایا چنان کن سرانجام کار ...» گفت: «تو خشنود باشی و همه ما رستگار»
حسینی امامی درباره سخنان خود در جلسه امروز دادگاه به خبرنگار قضایی ایرنا گفت: یک وکیل از جرم دفاع نخواهد کرد. بلکه از حقوق اساسی و مصرح قانونی موکل یا متهم دفاع می کند.
ادامه جلسه دادگاه به هفته آینده موکول شد. برخی از حاضران همچنان در حال و هوای سخنان وکیل توسلی بودند. یکی گفت صحبت های این وکیل مرا به یاد اشعار سهراب سپهری انداخت و شخصی دیگر گفت که بیان وکیل مرا به یاد گویندگان برنامه های علمی و راز بقا انداخت.
اجتمام *1003* 3063