پس از انقلاب دوپایه ضد جامعه مدنی را از بین بردیم

به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، علیرضا علوی تبار عصر سه شنبه در نشست جامعه مدنی و انقلاب اسلامی در سندیکای شرکت های ساختمانی با بیان اینکه نسبت میان انقلاب و جامعه مدنی پیچیده است، افزود: باید اجزا و مراحل و ابعاد مختلفی باید در نظر بگیریم که همین موضوع موجب پیچیده شدن تحلیل ما می شود.
وی سپس به تشریح مفهوم انقلاب پرداخت و گفت: انقلاب عبارت است از تصرف قهرآمیز قدرت حکومتی توسط رهبری جنبش توده ای برای به کارگیری از این قدرت در جهت تغییرات اساسی در جامعه. مطابق این تعریف انقلاب دو مرحله تکوین و استقرار دارد مرحله نخست از جنبش توده ای آغاز تا نقطه و بدست گرفتن قهرآمیز قدرت توسط رهبری ادامه دارد، در مرحله دوم رهبری سعی می کند از قدرت برای دگرگونی در جامعه استفاده کند.
علوی تبار با اشاره به اینکه مرحله اول رابطه متناقضی با جامعه مدنی دارد، افزود: انقلاب ها حاصل حرکت توده ای و انقلاب مبتنی بر جنبش توده ای و حاصل حرکت توده وار است، مردم شرکت کننده در انقلاب مخاطب رهبر هستند و بسیج می شوند و برای دگرگونی وارد صحنه می شوند. جامعه مدنی نقطه مقابل جامعه توده وار است.
وی با بیان اینکه با استقرار جنبش توده ای جامعه مدنی ضعیف می شود، تاکید کرد: اما در هر انقلابی عنصری وجود دارد که حمایت کننده جامعه مدنی است، انقلاب حاصل اعتماد به نفس مردمی است که به سیستم حاکم اعتماد ندارند، این اعتماد به نفس بزرگترین عنصری است که به شکل گیری جامعه مدنی کمک می کند.
این فعال اصلاح طلب خاطر نشان کرد: پس از پیروزی انقلاب، نظم جدید از تمرکز قدرت می خواهد برای دگرگون کردن جامعه استفاده کند. در اینجا نخستین مساله پیش می آید که به تراژدی انقلاب معروف است. قدرت به شدت در جامعه پراکنده می شود و کانون های متعدد قدرت در جامعه شکل می گیرد و حکومت هم برای آنکه قدرت را متمرکز کند کانون های قدرت را از بین می برد و در اینجاست که تراژدی انقلاب شکل می گیرد و افراد رودرو هم قرار می گیرند که به تنهایی گناه کار نیستند.
علوی تبار با تاکید بر این که جامعه مدنی بر تکثر و تنوع استوار است، گفت: همه انقلاب ها در مرحله استمرار و استقرار دوره ای را طی می کنند که ضد نهادهای مدنی و ضد تکثر است، و در همه انقلاب ها وجود دارد.
وی یادآور شد: پس از مرحله استقرار قدرت چه رخ می دهد؟ سرنوشت پس از تمرکز بعد از تکثر به دو چیز بستگی دارد، نخست اندیشه راهنمای انقلاب یا اینکه انقلاب از چه ایده ای تغذیه می کند و دوم اینکه جریان مدیریت کننده انقلاب و علایق و پیوندهای آنها با جامعه است.
علوی تبار با تاکید بر اینکه در اندیشه انقلابیون پیش از انقلاب عناصر توتالیتاریستی وجود داشته است، گفت: نخستین گام برای از بین بردن این توتالیتاریسم این است که میان دین و معرفت باید تفاوت قائل شد این موضوع در ابتدا توسط علی شریعتی و حبیب الله پیمان مطرح شد اگر میان اسلام و اسلام شناسی فرق گذاشته شود یکی از پایه های توتالیتاریسم زده شده است. براین مبنا هر فهمی از دین فهم بشری است، فرقی ندارد چه کسی این فهم را داشته است.
علوی تبار افزود: ما حق نداریم برای اهدافمان به روش های خود بی توجه باشیم و برای رسیدن به هدف های خوب از روش های بد استفاده کنیم. ما در دوران آرامش پس از انقلاب توانستیم به تدریج 2 پایه توتالیتاریسم را که می توانست ضد جامعه مدنی باشد تضعیف کنیم طوری که امروز بستر ذهنی جامعه ما آماده پذیرش تکثر است.
ادامه دارد . . .
سیام**ا.ع**3202**1751