به گزارش ایرنا، مردم برای مشارکت در اداره حکومت و تعیین کارگزاران در قوای اجرایی، تقنینی و قضایی نظام نیازمند به سازماندهی، آموزش و همکاری با یکدیگر هستند.
تربیت نخبگان در بعد نظری و عملی در تشکلهای صنفی و سیاسی غیر دولتی و شبه دولتی صورت میگیرد. تمرین سیاست، تشخیص مطالبات مردم و انتقال به حاکمیت، حلقه واسط بین حکومت گران و تودهها بودن و همچنین نظارت بر عملکرد کارگزاران از کارویژههای احزاب سیاسی در نظامهای مردم سالار دینی است.
در جمهوری اسلامی ایران مطابق اصل ششم قانون اساسی تمامی مسئولان کشور از طریق برگزاری انتخابات، مستقیم یا غیر مستقیم توسط مردم انتخاب میشوند. اما پروسه مردم سالاری در غیاب وجود احزاب سیاسی بسیار دشوار است.
یکی از مسائلی که همواره به عنوان ایرادات احزاب مطرح می شود، عدم استفاده از نیروی جوانان در سلسله مراتب بالای احزاب است، در حالی که این روزها قانون ممنوعیت کار بازنشستگان اجرا می شود، هنوز احزاب خصوصا در شورای مرکزی و سلسله مراتب بالای خود از جوانان استفاده نمی کنند.
نکته مهم در این میان آن است که جوانان برای تصدی مقامات دولتی باید پیش از آن کار سیاسی را در بستر احزاب بیاموزند. نکته ای که متاسفانه در ساختار درونی احزاب به آن توجهی نمی شود.
در آستانه چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی ایران همچنان اعضای اصلی احزاب را افرادی با متوسط سنی بالا تشکیل می دهند، این نگاه و روش باعث می شود جوانان به بلوغ سیاسی در عرصه عمل نرسند، بلوغ سیاسی و استفاده بهینه از ظرفیت جوانان در امور کشور به تقویت حاکمیت منجر می شود، اگر این نکته مورد غفلت قرار بگیرد، عملا نسل بعدی مدیران افرادی بدون تجربه سیاسی خواهند بود.
در شرایط کنونی کشور که رقابت های سیاسی به منازعات سیاسی ریشه دار تبدیل شده است، فقدان احزاب قوی که در بطن جامعه ریشه دارند باعث می شود کسانی برای مسئولیت ها انتخاب شوند که تجربه و تحصیلات مرتبط ندارند.
در حالی که رقابت های سیاسی در جامعه باید توسط احزاب هدایت شوند و بدون کادرسازی و ایجاد تشکیلات قوی در امور سیاسی و اجتماعی این رقابت عملا به دعواهای بی محتوا تبدیل می شود.
در واقع تکلیف نسل سوم بعد انقلاب به دلیل کمبود تشکلهای سیاسی و عدم مشارکت در بخش های بالای احزاب برای اندیشه ورزی و تمرین سیاست مشخص نیست.
سیام*ن.ا*1535
تربیت نخبگان در بعد نظری و عملی در تشکلهای صنفی و سیاسی غیر دولتی و شبه دولتی صورت میگیرد. تمرین سیاست، تشخیص مطالبات مردم و انتقال به حاکمیت، حلقه واسط بین حکومت گران و تودهها بودن و همچنین نظارت بر عملکرد کارگزاران از کارویژههای احزاب سیاسی در نظامهای مردم سالار دینی است.
در جمهوری اسلامی ایران مطابق اصل ششم قانون اساسی تمامی مسئولان کشور از طریق برگزاری انتخابات، مستقیم یا غیر مستقیم توسط مردم انتخاب میشوند. اما پروسه مردم سالاری در غیاب وجود احزاب سیاسی بسیار دشوار است.
یکی از مسائلی که همواره به عنوان ایرادات احزاب مطرح می شود، عدم استفاده از نیروی جوانان در سلسله مراتب بالای احزاب است، در حالی که این روزها قانون ممنوعیت کار بازنشستگان اجرا می شود، هنوز احزاب خصوصا در شورای مرکزی و سلسله مراتب بالای خود از جوانان استفاده نمی کنند.
نکته مهم در این میان آن است که جوانان برای تصدی مقامات دولتی باید پیش از آن کار سیاسی را در بستر احزاب بیاموزند. نکته ای که متاسفانه در ساختار درونی احزاب به آن توجهی نمی شود.
در آستانه چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی ایران همچنان اعضای اصلی احزاب را افرادی با متوسط سنی بالا تشکیل می دهند، این نگاه و روش باعث می شود جوانان به بلوغ سیاسی در عرصه عمل نرسند، بلوغ سیاسی و استفاده بهینه از ظرفیت جوانان در امور کشور به تقویت حاکمیت منجر می شود، اگر این نکته مورد غفلت قرار بگیرد، عملا نسل بعدی مدیران افرادی بدون تجربه سیاسی خواهند بود.
در شرایط کنونی کشور که رقابت های سیاسی به منازعات سیاسی ریشه دار تبدیل شده است، فقدان احزاب قوی که در بطن جامعه ریشه دارند باعث می شود کسانی برای مسئولیت ها انتخاب شوند که تجربه و تحصیلات مرتبط ندارند.
در حالی که رقابت های سیاسی در جامعه باید توسط احزاب هدایت شوند و بدون کادرسازی و ایجاد تشکیلات قوی در امور سیاسی و اجتماعی این رقابت عملا به دعواهای بی محتوا تبدیل می شود.
در واقع تکلیف نسل سوم بعد انقلاب به دلیل کمبود تشکلهای سیاسی و عدم مشارکت در بخش های بالای احزاب برای اندیشه ورزی و تمرین سیاست مشخص نیست.
سیام*ن.ا*1535
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است