گردنی ظریف‌تر از محمد جواد ظریف نیست

آفتاب: در پی ناآرامی‌های اقتصادی اخیر و شروع تحریم‌های آمریکا همه به دنبال یک مسئول می‌گردند تا دلایل این همه مشکلات اقتصادی و در پی آن تحریم‌های آمریکا را به گردنش بیندازند. در این میان دیواری کوتاه‌تر از دیوار وزارت امور خارجه و گردنی ظریف‌تر از محمد جواد ظریف نیست. برجام همواره یکی از امیدهای این وزارتخانه بود تا بتواند  کشور را از بن بست اقتصادی و تحریم‌ها رهایی دهد. گروه 1+5 با تمامی کاستی‌ها و نواقصش در دوره‌ای که در مسیر خود گام بر می‌داشت برای ایران منافع اقتصادی را به همراه آورد اما با روی کار آمدن ترامپ تقریبا همه محاسبات ایران و اتحادیه اروپا در باب ادامه همکاری و مذاکرات بر هم خورد. در این میان آیا باید تلاش‌های ظریف و وزارت امور خارجه به گونه‌ای دیگر تعبیر شود؟ تمامی مشکلات و سوء مدیریت‌ها به گردن نازک این وزارتخانه انداخته شود. به تازگی زمزمه‌های مختلفی از سوی نمایندگان مجلس شنیده می‌شود برای طرح استیضاح ظریف، با صحبت‌هایی مبنی بر آگاهی وی از پولشویی‌هایی که به واسطه‌ی وزرات امور خارجه انجام گرفته است، زمزمه‌های این طرح بلندتر شده است . در این بین مخالفان دولت دست به تهدید وزیر امور خارجه زدند بر این مبنا که اگر ظریف اسامی را اعلام نکند ، قطعا طرح استیضاح وی در مجلس تهیه و به جریان می‌افتد.  در این میان ظریف در دفاع از خود و وزارتخانه اش چندی پیش در مصاحبه ای گفت: کسانی که گردش مالی یک معامله‌شان ۳۰ هزار میلیارد تومان است، آن قدر توان مالی دارند که مبلغی برابر با کل بودجه وزارت خارجه را صرف یک مورد فضاسازی کنند. فضاسازی که آقای ظریف به آن اشاره کرد مربوط به لوایح چهارگانه اف ای تی اف (AFTF) است. این لوایح همچنان منتظر تایید نهایی اند. حالا فراتر از همه ی این مطالب گفته شده اعم از اتهام پول شویی و نا کارآمد شمردن اقدامات این وزارتخانه در خصوص برجام، آیا به جاست که به جای ریشه یابی اصلی مسائل از نواقص مدیریتی گرفته تا رخنه فساد اقتصادی در دولت همه تقصیرها را به گردن یک نفر بیندازیم ؟ آیا این راهکار درستی برای رفع مشکلات اقتصادی معشیتی مردم است؟ استیضاح یعنی بازخواست کردن یعنی جواب گویی همه ی مدیران و مسئولانی که عهده دار وظایف ستروگ اداره مملکت هستند.اما متاسفانه این مرجع به ملعبه ای تبدیل گشته برای تسویه حساب‌های میان جناح های مختلف بدون توجه به عواقب آن.