چرا کنسولگری ایران در بصره آتش گرفت؟

خبرآنلاین ـ زهره نوروزپور: بحران بصره بالاگرفته است به طوری که بامداد جمعه 16 شهریور ماه افرادی ناشناس به کنسولگری ایران در بصره یورش بردند و آن را به اتش کشیدند.  در اینباره سیدرضا قزوینی غرابی، تحلیلگر و رونامه نگار عراقی به سوالات خبرآنلاین پاسخ داده است که از نظر می گذارنید:
بصره علاوه بر نقص شدید خدمات عمومی مدتی است که به شدت دچار آلودگی آب شرب شده است. البته این مشکل در بصره سال ها بوده اما در چند هفته اخیر بسیار شدت گرفته است. اعتراضات شهروندان در تیرماه گذشته که همزمان با سایر استان های جنوب عراق بوده با وعده های دولت مواجه شده بود اما هیچ کدام از وعده ها محقق نشد و دولت به جای اهتمام به موضوع، درگیر کشمکش های حزبی و سیاسی تشکیل دولت و قدرت خواهی شده است. این موضوع باعث خشم شدید مردم شد و منجر به خروج آنها به خیابان ها شد.
اما خشونت زاید الوصف تظاهرات و حجم بسیار وسیع تخریب ها و مکان های تخریب شده نشان می دهد، مسأله فراتر از اعتراضات مردمی شده است. آیت الله سیستانی در هفته های اخیر بارها ضمن حمایت از اعتراضات مردمی، از دولت خواسته بودند تا به خواسته های مردم توجه شود و انتقادات تندی را نیز متوجه مقامات کردند. هفته گذشته نیز ایشان با ارسال گروهی از نمایندگان خود از اوضاع مردم بصره تفقد کردند و با پرداخت هزینه، اقدام به بازسازی تعدادی از تصفیه خانه ها در شهر کردند. ایشان در خطبه اخیر نیز از مردم خواستند تا مسالمت آمیز به اعتراضات ادامه دهند و از نیروهای امنیتی نیز خواستند تا از خشونت استفاده نکند.

واکنش های مقامات عراقی را چه طور ارزیابی می کنید؟
دولت العبادی متأسفانه رفتار حساب شده ای برای نرسیدن اوضاع به این مرحله اتخاذ نکرده بود. این دولت با هزینه ای کم به نسبت سایر هزینه کردهای خود می توانست از خشم مردم بصره جلوگیری کند. علاوه بر اینکه با دادن وعده های غیرواقعی باعث خشم بیشتر مردم شد.  نیروهای امنیتی در برخورد با مردم خشونت آمیز عمل کردند. اما در حفاظت از دفاتر احزاب و اماکن دولتی و دیپلماتیک کاملا منفعل برخورد شد. این انفعال می تواند به معنای نبود اراده از سوی العبادی برای آرام کردن وضع قلمداد شود. در مجموع اقدام مؤثری از سوی دولت برای آرام کردن مردم انجام نشد.

واکنش تهران چه طور؟ تهران عراق را به کم کاری متهم کرده است و این سبب شده العبادی محافظان را پیگرد قانونی قرار دهد.
واکنش تهران به ماجرای آتش زدن کنسولگری اش در بصره طبیعی بوده است. یک مقر دیپلماتیک که دارای مصونیت است و طبق قوانین بین المللی باید توسط میزبان حفاظت شود مورد تعدی قرار گرفته است. متأسفانه دولت و نیروهای امنیتی در این موضوع به طور آشکار مقصر هستند. یک شب قبل از سوختن کنسولگری ایران، جمعیتی برای حمله به سفارت اقدام کرده بود که ناکام مانده بود همین موضوع باید مورد توجه جدی دولت قرار می گرفت که احتمال حمله مجدد به این مکان وجود دارد.

پیشنبی شما از این وضعیت چیست؟ فکر میکنید مسبب این اشوب ها چه کسانی و چه گروهی هستند و ایا از کشور خاصی در منطقه تبعیت میکنند؟
طبیعی است که به خاطر وضعیت حساس و منحصر بفردی که قرار دارد و بازیگران متعدد خارجی در آن حضور دارند، آنها از هر حرکتی برای استفاده به سود خود بهره می برند. اظهارات تحریک آمیز آقای صدر درباره احزاب و گروه های شبه نظامی موجود در بصره، یا انفعال نخست وزیر در مواجهه با این بحران، تخریب گسترده در شهر حتی پس از خطبه های مرجعیت در کربلا و ... تعدی به مقر دیپلماتیک ایران و رها کردن دیگر کنسولگری ها و حتی همزمانی این حرکت ها با برخی حملات رسانه ای در ایران به گردشگران عراقی و تظاهرات در یکی از شهرهای جنوبی ایران علیه همین گردشگران همزمان با حمله به کنسولگری ایران، نشان می دهد سرنخ ها را باید علاوه بر داخل در خارج هم جستجو کرد.

به خصوص آنکه این رخدادهای خشونت آمیز با روند تشکیل فراکسیون بزرگ تر و اختلاف میان دو فراکسیون همزمان شده است و می توان آن را تلاش رهبران یکی از این ائتلاف ها برای تخریب طرف مقابل از طریق اختلاف افکنی و وادار کردن آن به برداشت سلاح علیه معترضان دانست.

با توجه به پاسخ شما، معتقد هستید که مقتدی صدر پشت این ماجراست؟
نمیتوان فعلا گروه یا حزب مشخصی را متهم کرد. اما انگشت اتهام فعلا به سوی دولت و و نیروهای امنیتی در کم کاری پیرامون تأمین امنیت کنسولگری نشانه رفته است.